بررسي صلح از ديدگاه منونايت، بر اساس انديشة تشيع
ضمیمه | اندازه |
---|---|
2.pdf | 582.39 کیلو بایت |
سال سيزدهم، شماره اول، پياپي 49، زمستان 1400، ص23-32
نوع مقاله: پژوهشي
* صديقه رحيميثابت/ دانشجوي دکتري کلام اماميه، دانشگاه قرآن و حديث sisirs212@gmail.com
احمد کريمي/ استاديار گروه کلام، دانشگاه قرآن و حديث
دريافت: 26/05/1399 ـ پذيرش: 27/09/1399
چکیده
مسئلة جنگ و صلح، در هر دين از اهميت زيادي برخوردار است؛ چراکه مبنا قرار دادن هر يک از اين دو، عملکردهايي متفاوت ايجاد ميکند. منونايت شاخهاي از فرقة پروتستان در مسيحيت شمرده ميشود. پيروان اين مذهب، افراد متديني هستند که به مسيح و تعليماتش ايمان دارند و در زمينة صلح، داراي عقيدة ويژهاي هستند. در اين راستا، به منابع خاصي استناد ميكنند و ويژگيهاي مشخصي را براي آن قائلاند. اما ازآنجاکه اين مسئله براساس مباني شيعه پذيرفته نيست، لازم است مورد بررسي قرار گيرد. در اين نوشتار، ابتدا بهروش کتابخانهاي ديدگاه منونايتها در زمينة صلح تبيين و سپس بررسي ميشود. براساس يافتههاي اين پژوهش، منونايتها با استناد به تعليمات عيسي، به صلح مطلق و عدم مقاومت اعتقاد دارند؛ تا حدي كه جنگ بهمنظور دفاع از حق مظلوم را نيز جايز نميدانند؛ درحاليکه شيعيان، اين نوع صلح را ظلم ميدانند و با اينكه اسلام را دين رحمت معرفي ميکنند، مقاومت و جنگ دفاعي در برابر متجاوزين را ضروري ميدانند. در اسلام صلحي پذيرفته است که موجب به استضعاف کشيده شدن مظلومين جهان نشود.
کليدواژهها: اسلام، شيعه، مسيحيت، منونايت، صلح، جنگ.