نقد و بررسي آموزه تكلم به زبان ها در كليساي پنطيكاستي

سال هفتم، شماره چهارم، پياپي 28، پاييز 1395

ياسر ابوزاده گتابي / دانشجوي كارشناس ارشد اديان و عرفان مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني ره                               

مرتضي صانعي / استاديار مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني ره                                                 sanei@qabas.net

دريافت: 25/05/1395 ـ پذيرش: 13/10/1395

چكيده

آموزه تكلم به زبان ها، عطيه اي از عطاياي روح القدس است كه طي آن، فرد به زباني از زبان هاي فراموش شده بشري و يا زبان فرشتگان و يا زبان هايي غامض و نامفهوم تكلم مي كند. پنطيكاستي ها معتقدند استفاده از اين عطيه نشانه حقانيت اين آيين در آخرالزمان محسوب مي گردد. از اين رو، در امر تبشير از آن بسیار استفاده مي كنند. هدف اين پژوهش، بررسي صحت يا سقم اين مسئله از نظر كتاب مقدس است. بنابراين، اين پژوهش با روش تحليلي ـ انتقادي و با بررسي اسناد پنطيكاستي ها، به معرفي اين آموزه پرداخته و با ارائه آياتي از كتاب مقدس، مسئله را مورد سنجش قرار می دهد. مهم ترين يافته هاي اين تحقيق شامل نقدهايي از كتاب مقدس است كه اين عطيه را مربوط به عصر حضور حضرت عيسي† و حواريون عنوان كرده، و تعميم آن به عصر حاضر را مغاير با آيات کتاب مقدس مي داند.

كليدواژه ها: كتاب مقدس، روح القدس، تكلم به زبان ها، كليساي پنطيكاستي.