Abstract
Knowledge of man, after knowing God, is the most central issue in all religions because man is the objection of divine creation and a focus of so much attention that God has sent His prophet to guide him. On the basis of their view of man, religions depict the states of man's spiritual perfection as depending on the extent to which he can achieve the ultimate happiness and hence, consider self-knowledge as the first step in obtaining it. Accordingly, through an analytical - inferential approach, this paper investigates Zoroaster's attitude towards man and his existential dimensions, Zoroaster's self- knowledge, the educational implications derived from Zoroaster's knowledge of man in the four areas of educational goals, training methods and the characteristics of teachers and learners. Furthermore, based on Zoroaster's knowledge of man and his educational implications, this paper reviews some concepts and teachings which have been developed in the course of religion's development.
Title :نگاهی به انسانشناسی زرتشت و استنتاج دلالتهای تربیتی آن
Abstract:
انسان شناسی، پس از خداشناسی محوری ترین مسئله نزد ادیان است؛ زیرا مبنای آفرینش جهان و فرستادن پیامبران، برای انسان و هدایت او بوده است. ادیان بر اساس بینش خود نسبت به انسان، مراتب تکامل معنوی او را در نیل به سعادت نهایی انسان ترسیم می کنند و خودشناسی را نخستین گام در پیمایش این مسیر می دانند. این مقاله با روش تحلیلی ـ استنتاجی، به بررسی نگرش زرتشت به انسان و ابعاد وجودی او، خودشناسی زرتشت، دلالت های تربیتی برخاسته از انسان شناسی وی، در مقوله های چهارگانة اهداف تربیتی، روش های تربیتی، ویژگی های معلم و متربی می پردازد. همچنین در این مقاله، بر اساس انسان شناسی زرتشت و استلزامات تربیتی وی، به برخی مفاهیم و آموزه هایی که در خط سیر تکاملی ادیان، تحول و تکامل یافته اند، مورد بررسی قرار می گیرند.