The holy Qur'an mentions the event of testing prophet Ibraham's faithfulness and readiness to give his son as ar offering to God. It represerts a turning point in the life of this great divine prophet. Due to the equivocation in the Qur'anic verses about the story of Ibraham's oblation and not stating who was to be offered and the place where the oblation was to take place, at first the name of Ibraheem's son who was to be given an offering was a matter of dispute among Muslim commentators of the Qur'an, but the dispute ended in the seventh century A.H., and it was found and confirmed in the Islamic tradition that Ishmael was the one whom prophet Ibraham intended to offer as oblation. Today, some of the orientalists claim that the earlier Islamic sources state that Isaac was the one to be offered to God, and that, for some reasons, such as rivalry with Judaism, Ishmael's name was introduced in the Islamic texts and commentaries after many centuries.
The present study, which sheds light on the sunnah (Islamic tradition) and the sayings of the Infallibles in this concern, elaborates on the Qur'anic view about who Ibraham's oblation is
Title :مروری بر دو دیدگاه در مورد ذبیح ابراهیم(ع) در سنّت اسلامی
Abstract:
امتحان الاهی حضرت ابراهیم(ع) در قربانی کردن فرزند خویش، که از فرازهای بلند زندگی این پیامبر بزرگ الاهی است، در قرآن کریم مورد اشاره قرار گرفته است. به دلیل اجمال موجود در آیات مربوط به داستان ذبح و عدم بیان فرزند قربانی و محلّ ذبح، از صدر اوّلیه ی اسلام در تعیین نام ذبیح در بین مفسّران اسلامی اختلاف نظر وجود داشته است، اما این اختلافات از قرن هفتم هجری به بعد فروکاسته و نام اسماعیل(ع) به عنوان نامزد قربانی در سنّت اسلامی به ثبت رسیده است. امروزه برخی مستشرقان مدّعی اند که منابع اوّلیه ی اسلام و شخص پیامبر(ص)، حضرت اسحاق(ع) را به عنوان ذبیح الله معرّفی کرده اند و ذبیح الله خواندن اسماعیل(ع)، قرن ها بعد به دلایلی از جمله رقابت با یهودیت در متون و تفاسیر اسلامی وارد شده است. این تحقیق بر آن است تا با مرور این مسئله در سنّت اسلامی و با استناد به کلام معصومان(ع)، به بررسی مصداق ذبیح الله در قرآن کریم بپردازد.