Ma`rifat-e Adyan, Volume 10, Issue 4, No 40, Year 2024 , Pages 37-51

    The Semantics of "بور" (/bur/) in the Quran and the Sacred Jewish-Christian Texts

    نوع مقاله: 
    پژوهشی
    Writers:
    Mahmoud Makvand / Assistant Professor of the Department of Quran and Hadith Sciences at Kharazmi University / mahmoodmakvand@yahoo.com
    Abstract: 
    The word “بور” twice and its root (ب و ر) have been used five times in the Quran. The commentators and translators of the Quran have generally regarded the word as perished, corrupted, and rotten. These concepts are problematic verbally and in relation to the category of determinism. On the other hand, some Quranic scholars believe that the word is derived from other languages. Therefore, in the present article, we have first rooted the word in the Semitic languages, with emphasis on Arabic, Hebrew, Aramaic and Syriac; then, based on this rooting, we have discussed the meanings of the word in the Quran and the Jewish-Christian sacred texts and by providing a fairly detailed account of its implications, we have shown that the term has a real meaning in the texts mentioned; i.e. a wasted land or an implantable land, and has a metaphorical meaning, that is, uneducated, ignorant, or undeveloped. In addition, we have referred to the concept of conceptual metaphors and explained the relation between the true and metaphorical meanings of the word, and have stated that in this conceptual metaphor the fertility and counterpoint, or the opposite, of sterility and inertia are highlighted. Finally, based on the above analysis, we have identified the combined presence of both meanings in the texts as having arisen from a systematic linguistic phenomenon that rejects the statement of the word being derived from other languages.
    چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
    Title :معناشناسی «بور» در قرآن و متون مقدس یهودی ـ مسیحی
    Abstract: 
    واژة «بور» دو بار و ریشة آن (ب و ر) پنج بار در قرآن به کار رفته است. عموم مفسران و مترجمان قرآن، این واژه را به معنای هلاک شده، تباه شده و فاسد دانسته اند. این مفاهیم به لحاظ کلامی و در باب مقولة جبر، مسئله سازند. از سوی دیگر، برخی قرآن پژوهان واژه را دخیل دانسته اند. بنابراین در مقالة حاضر، نخست واژه را در زبان های سامی و با تأکید بر زبان های عربی، عبری، آرامی و سریانی ریشه یابی کرده ایم؛ سپس مبتنی بر این ریشه یابی به معانی واژه در قرآن و متون مقدس یهودی ـ مسیحی پرداخته و با ارائة گزارشی نسبتاً مبسوط از مفاهیم آن، نشان داده ایم که این واژه در متون یادشده، یک مفهوم حقیقی دارد که همانا زمین بایر یا ناکشته است و یک مفهوم استعاری دارد که عبارت است از ناآموخته، نادان یا پرورش نایافته. افزون بر این، به نظریة استعاره های مفهومی اشاره کرده ایم و ارتباط مفاهیم حقیقی و استعاری واژه را توضیح داده و گفته ایم که در این استعارة مفهومی، سویة حاصلخیزی و باروری یا نقطة مقابل آن، سترون و بی حاصل بودن، برجسته می شود. در پایان، مبتنی بر تحلیل فوق، حضور توأم هر دو معنا را در متون پیش گفته، برخاسته از یک پدیدة نظام مند زبانی دانسته ایم که قول به دخیل بودن واژه را رد می کند.
    • کتاب مقدس
    • ابن‌دريد، محمد بن حسن، 1987م، جمهرة ‌اللغه، بيروت، دارالعلم‌ للملايين.
    • ابن‌فارس، ابوالحسين احمد، 1979م، معجم مقاييس اللغة، تحقيق عبدالسلام محمد هارون، بیروت، دارالفکر.
    • ابن‌منظور، محمد بن مكرم، 1414ق، لسان العرب، بيروت، دار صادر.
    • ازهری، محمد بن احمد، 2001م، تهذيب اللغة، تحقیق محمد عوض مرعب، بیروت، دار إحياء التراث العربي.
    • الهى قمشه‌اى، مهدى، 1380، ترجمه قرآن، قم، فاطمة الزهراء.
    • انصارى، خوشابر مسعود، 1377، ترجمه قرآن، تهران، نشر و پژوهش فرزان روز.
    • آيتى، عبدالمحمد، 1374، ترجمه قرآن، تهران، سروش.
    • بستاني، فؤاد افرام، 1419ق، المجاني الحديثة عن مجاني الاب شيخو، قم، انتشارات ذوي‌القربي.
    • جفری، آرتور، بی‌تا، واژه‌های دخیل در قرآن مجید، ترجمه فریدون بدره‌ای، تهران، توس.
    • خليل بن احمد فراهيدى، 1410ق، كتاب العين، قم، هجرت.
    • ديوان عدي بن زيد، 1965م، تحقيق محمد جبار المعيبد، بغداد، دار الجمهورية.
    • راغب اصفهانى، حسين بن محمد، 1412ق، المفردات في غريب القرآن، دمشق ـ بيروت، دارالعلم ـ الدار الشامية.
    • زمخشرى محمود، 1407ق، الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل، بيروت، دار الكتاب العربي.
    • سور آبادى، ابوبكر عتيق بن محمد، 1380، تفسير سور آبادى، تهران، فرهنگ نشر نو.
    • طباطبايى، سيد محمدحسين، 1417ق، الميزان فى تفسير القرآن، قم، دفتر انتشارات اسلامى جامعة مدرسين حوزه علميه قم.
    • طبرسى، فضل بن حسن، 1372، مجمع البيان فى تفسير القرآن، تهران، ناصر خسرو.
    • طبری، محمد بن جرير، 1356، ترجمه تفسیر طبری، گروه مترجمان، تهران، توس.
    • ـــــ ، 1412ق، جامع البيان فى تفسير القرآن، بيروت، دار المعرفة.
    • فخررازى، ابوعبدالله محمد بن عمر، 1420ق، مفاتيح الغيب، بيروت، دار احياء التراث العربى.
    • فولادوند، مهدی، 1415ق، ترجمه قرآن، تهران، دارالقرآن الکریم.
    • قرطبى، محمد بن احمد، 1364، الجامع لأحكام القرآن، تهران، ناصر خسرو.
    • لیکاف، جورج و مارک جانسون، 1397¬، استعاره‌هایی که با آنها زندگی می‌کنیم، ترجمه جهانشاه میرزا بیگی، تهران، آگه.
    • مصطفوى، حسن، 1360، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، تهران، بنگاه ترجمه و نشر كتاب.
    • مکارم شيرازي، ناصر، 1374، تفسير نمونه، تهران، دار الكتب الإسلامية.
    • ـــــ ، 1373، ترجمه قرآن، قم، دار القرآن الكريم.
    • ميبدى، رشيدالدين احمد بن ابى‌سعد، 1371، كشف الأسرار و عدة الأبرار، تهران، امير کبیر.
    • نسفى، ابوحفص نجم‌الدين محمد، 1367، تفسير نسفى، تهران، سروش.
    • Arberry, A.j, 1996, The Koran Interpreted: A Translation, New York: Simon & Schuster.
    • Bell, R, 1960, The Qur'ān, Translated with a Critical Rearrangement of the Surahs, Edinburgh: T. & T. Clark.
    • Blachère, R, 1966, Le Coran, traduit de l’arabe, Paris: G. P. Maisonneuve & LaRose.
    • Brown, Keith & Jim Miller, 2013, The Cambridge Dictionary of Linguistics, University Printing House, Cambridge.
    • Chouraqui, A, 1990, Le Coran, l’Appel, Paris: Robert Laffont.
    • Crystal, David, 2008, A Dictionary of Linguistics and Phonetics, 6th Edition, Blackwell Publishing.
    • Gesenius, H. W. F, 1979, Gesenius' Hebrew and Chaldee Lexicon to the Old Testament Scriptures: Numerically Coded to Strong's Exhaustive Concordance, with an English Index of More Than 12,000 Entries, Samuel Prideaux Tregelles(tr.), Baker Book House.
    • Jastrow, Marcus, 1903, A Dictionary of the Targumim, the Talmud Babli and Yerushalmi, and the Midrashic Literature, Germany: Leipzig : printed by W. Drugulin.
    • Lane, E.W, 1863, Arabic- English Lexicon, London: Willams & Norgate.
    • Liddell, H.G. & R.Scoot, 1901, A Greek-English Lexicon, Oxford.
    • Omar, Abdul Mannān, 2005, The Dictionary of the Holy Qur’ān (Arabic Words - English Meanings, with Notes), Hockessin(Delaware, USA): Noor Foundation-International Inc.
    • Payne Smith, Robert, 1903, A Compendious Syriac Dictionary, Oxford: Clarendon.
    • Zammit, Martin R, 2002, A comparative lexical study of Quranic Arabic, Leiden: Brill.
    • کتاب مقدس: https://www.bible.com/bible/904
    • مک آرتور، جان، تفسیر کتاب مقدس، www.gty.org، May 18, 2017
    • هزاره نو: https://www.bible.com/fa/bible/118 
    • Online text of the Comprehensive Aramaic Lexicon: http://cal.huc.edu
    Cite this article: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Makvand , Mahmoud.(2024) The Semantics of "بور" (/bur/) in the Quran and the Sacred Jewish-Christian Texts. Ma`rifat-e Adyan, 10(4), 37-51

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Mahmoud Makvand ."The Semantics of "بور" (/bur/) in the Quran and the Sacred Jewish-Christian Texts". Ma`rifat-e Adyan, 10, 4, 2024, 37-51

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Makvand , M.(2024) 'The Semantics of "بور" (/bur/) in the Quran and the Sacred Jewish-Christian Texts', Ma`rifat-e Adyan, 10(4), pp. 37-51

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    Makvand , M. The Semantics of "بور" (/bur/) in the Quran and the Sacred Jewish-Christian Texts. Ma`rifat-e Adyan, 2024; 10(4): 37-51