The sanctity of the elements and components of a religion/ritual is considered one of its most important features. Sacred things in a religion are the basis of many practices and teachings of that religion. Abrahamic religions (Judaism, Christianity and Islam) also have many sacred things, each of which has been sanctified according to its criteria. One of the important topics regarding the sacred things is the criterion of their sanctity. The standard of sanctity in Abrahamic religions can be extracted from their holy books. This article has examined the criteria of sanctity of things such as God, place, time, people and holy things. Based on the findings, considering the fact that these three religions are monotheistic, it is possible to consider the standard of holiness in these religions as istfa, attention, status, will, manifestation, divine command and prohibition, and communication with God. Of course, in Judaism and Christianity, considering the sanctity of the nation and the divinity of Jesus, the standard of sanctity in these two religions is different from Islam in some cases.
تقدسِ عناصر و مؤلفه های یک دین / آیین از مهم ترین ویژگی های آن محسوب می شود. مقدسات در یک دین، محمل و محور بسیاری از اعمال و آموزه های آن دین هستند. ادیان ابراهیمی (یهودیت، مسیحیت و اسلام) نیز دارای مقدسات فراوانی اند که هر کدام با توجه به معیار و ملاک خود، تقدس یافته اند. یکی از مباحث مهم در خصوص مقدسات، ملاک تقدس آنهاست. ملاک تقدس در ادیان ابراهیمی را می توان از کتب مقدسشان استخراج کرد. در این نوشتار، ملاک تقدس اموری مانند خدا، مکان، زمان، افراد و اشیای مقدس بررسی شده است. براساس یافته های این تحقیق، با توجه به توحیدی بودن این سه دین، می توان ملاک و معیار تقدس در این ادیان را اصطفا، توجه، وضع، اراده، تجلی، امر و نهی الهی و مرتبط بودن به خدا دانست. البته در یهودیت و مسیحیت با توجه به تقدس قوم و الوهیت حضرت عیسی، ملاک تقدس در این دو دین با اسلام از جهاتی متفاوت است.
کهن، آبراهام، 1382، گنجينهاي از تلمود، ترجمة اميرفريدون گرگاني، تهران، اساطير.
گلوخوف، اي. آ، 1397، اصول و تعاليم ارتدوکس، ترجمة فرزانه شفيعي، قم، اديان.
گواهي، عبدالرحيم، 1390، فرهنگ توصيفي اديان، تهران، پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات فرهنگي.
ماسون، دنيز، 1385، قرآن و کتاب مقدس: درونمايههاي مشترک، ترجمۀ فاطمهسادات تهامي، تهران، دفتر پژوهش و نشر سهروردي.
مستر هاکس، 1383، قاموس کتاب مقدس، تهران، اساطير.
المسیری، عبدالوهاب، 1383، دائرةالمعارف یهود، یهودیت و صهیونیسم، ترجمۀ مؤسسۀ فرهنگی مطالعات و پژوهشهای تاریخ خاور میانه، تهران، دبیرخانۀ کنفرانس بینالمللی حمایت از انتفاضۀ فلسطین.
مک اوليف، جين دَمن، 1396، دائرةالمعارف قرآن، ترجمة گروه مترجمان، تهران، حکمت.
مک آرتور، جان، 2007، تفسير عهد جديد: تفسير آيه به آيه، بيجا، بينا.
مک دونالد، ويليام، 1995، تفسير کتاب مقدس براي ايمانداران، بيجا، بينا.
مکارم شيرازي، ناصر و ديگران، 1374، تفسير نمونه، تهران، دارالکتبالاسلاميه.
مکگراث، آليستر، 1393، درسنامۀ الهيات مسيحي، گروهي از مترجمان، قم، مرکز مطالعات و تحقيقات اديان و مذاهب.