Ma`rifat-e Adyan, Volume 2, Issue 2, No 6, Year 2024 , Pages 43-64
Why Bahaism is a Sect
نوع مقاله:
ترویجی
Writers:
✍️ Zahed / Assistant Professor of political sciences department, Shahed University / z_ghafari@yahoo.com
Abbas / Assistant Professor of political sciences department, Shahed University / abbaskeshavarz1@yahoo.com
Abstract:
The present paper studies the question that why Bahaism is considered to be a sect, using an analytical-documentary approach. Its findings are resulted from the study of the main questions that Why is Bahaism a sect and how can the features of a sect can be applied to it? The research findings show that Muslim scholars and authorities of imitation consider Bahaism as a misleading sect, because it deviates from indisputable primary and secondary principles of Islam. Furthermore, it is a sect because it has some features as follows: 1. It has clever, acute, sophistic, sanctimonious(pretending to be pious), and despotic leaders; 2. It has a well-formed organization of the Universal House of Justice which acts like free masonries; and 3. It makes use of psychological propagandist techniques such as mind control to deceive, attract, and retain people.
Keywords:
چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
Title :چرایی فرقه‌بودن بهائیت
Abstract:
این مقاله، به بررسی چرایی فرقه بودن بهائیت می پردازد که با رویکرد تحلیل اسنادی تدوین یافته است. یافته های این مقاله حاصل بررسی این سوال اصلی است که چرایی فرقه بودن بهائیت چیست و چگونه ویژگی های یک فرقه قابل انطباق بر آن است؟ نتیجۀ پژوهش نشان می دهد که بهائیت از نظر علمای اسلام و مراجع تقلید، با توجه به انحراف از اصول و فروع مسلم اسلام، یک فرقۀ ضاله است. همچنین بهائیت به علت دارا بودن ویژگی هایی چون: 1. رهبران با هوش و زیرک، مغلطه گر، مقدس مآب و مستبد؛ 2. وجود تشکیلات منسجم بیت العدل که شبیه فراماسونری ها عمل می کند و3. بهره برداری از تکنیک های تبلیغی روانشناختی چون کنترل ذهن جهت فریب افراد، برای جذب و نگه داری آنها، یک فرقه است.
- احمدي، آناهيتا، «خدايي كه به آمريكا پناهنده شد»، سراب، ويژه نامة فرقه‌هاي منحرف نوپديد، ضميمة جام جم، مرداد ماه 1388، ص 56-57.
- اسلمنت، جي.اي، بهاءالله و عصر جديد، حيفا، چاپ محفل روحاني بهائيان، 1932.
- اشراق خاوري، عبدالحميد، گنجينۀ حدود واحكام، چ سوم، تهران، موسسۀ ملي مطبوعات امري، 1327.
- اشراق خاوري، عبدالحميد، مطالع الانوار (تلخيص تاريخ نبيل زرندي)، تهران، موسسۀ ملي مطبوعات امري، بي‌تا.
- افندي، شوقي، توقيعات مباركه (لوح قرن)، بي‌جا، بي‌نا، بي‌تا.
- ـــــ، قرن بديع «نوروز 101 بديع»، ترجمة نصرالله مودت، تهران، مؤسسة ملي مطبوعات امري، بي‌تا.
- انوري، حسن، فرهنگ بزرگ سخن، تهران، سخن، 1381.
- آقا بخشي، علي و مينو افشاري راد، فرهنگ علوم سياسي، ويرايش ششم، تهران، چاپار، 1383.
- آقانوري، علي، خاستگاه تشيع و پيدايش فرقه‌هاي شيعي در عصر امامان، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، 1385.
- برنجكار، رضا، آشنايي با فرق و مذاهب اسلامي، قم، طه، 1379.
- تسخيري، محمدعلي، تقارير عن المؤتمرات الدوليه، محورالاول مع مؤتمرات مجمع الفقه الاسلامي، بيروت، دار احيأ التراث العربي، 1424 قمري [2003 ميلادي]. 1382.
- چمن‌خواه، ليلا، «سياست‌هاي دولت پهلوي در قبال اقليت بهايي 1357-1332»، پايان نامه دكتراي دانشگاه تربيت مدرس.
- خندق آبادي، ، جامعة جعفريه، تهران، كتابفروشي و چاپخانة پامنار، 1335.
- دانش، جابر، جامعه شناسي دين، تهران، دفتر نشر معارف، 1386.
- رائين، اسماعيل، انشعاب در بهائيت پس از مرگ شوقي رباني، تهران، موسسه رائين، 1357.
- رباني گلپايگاني، علي،فرق و مذاهب كلامي، قم، مركز جهاني علوم اسلامي، 1383.
- روز بهاني بروجردي، عليرضا، در جستجوي حقيقت (كاوشي در فرقه بهائيت)، چ دوم، قم، مركز مديريت حوزة علميه قم، 1389.
- رئوفي، مهناز، ساية شوم، [نيمة پنهان، جلد 32]، تهران، كيهان، 1388.
- زاهد زاهداني، سعيد، بهائيت در ايران، چ پنجم، تهران، مركز اسناد انقلاب اسلامي، 1390.
- سبحاني، صالح، «پله پله تا سياهي»، سراب، ويژه نامه فرقه‌هاي منحرف نوپديد، ضميمة جام جم، مرداد 1388، ص 43-40.
- شاكرين، حميدرضا، «چرا اسلام؟». ماهنامة معارف، ش51، آذرماه، 1386، ص 67-50.
- صدري، محمود، «بهائيت». دانشنامة جهان اسلام، تهران، بنياد دايرةالمعارف اسلامي، ص 19-16؛ ج 4 ص 733، 1375.
- غفاري هشجين، زاهد و اكّار، حميد، «بهائيت و سياست و مناسبات آن با دول خارجي». رهيافت انقلاب اسلامي، سال پنجم، ش 14، بهار، ص 68-51.
- گيندز، آنتوني، جامعه شناسي، ترجمة منوچهر صبوري، چ نهم، تهران، ني، 1382.
- محمدي، عليرضا، 1389، جريان شناسي بهائيت، چ دوم، قم، دفتر نشر معارف، 1382.
- مشكور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامي، چ سوم، مشهد، آستان قدس رضوي، 1375.
- معين، محمد، فرهنگ فارسي، تهران، امير كبير، 1362.
- مور، استفن و سينكلر استفن پ، ديباچه‌اي بر جامعه شناسي، ترجمه مرتضي ثاقب‌فر، تهران، ققنوس، 1376.
- مهتدي صبحي، فضل‌الله، خاطرات صبحي درباره بهائيگري، چ سوم، تبريز، چاپخانه علميه، 1344.
- نجفي، محمدباقر، بهائيان، تهران، مشعر، 1380.
- نوري، حسينعلي، اقدس، بي‌جا، بي‌نا، بي‌تا.
- نيكوصفت، مجبتي، «وعده‌هاي بي بنياد، پيشگويي‌هاي معكوس»، تخصصي تاريخ معاصر ايران، سال 12 ش 48ـ47، پاييز و زمستان، 1387، ص 569-531.
- هميلتون، ملكم، جامعه‌شناسي دين، ترجمه محسن ثلاثي، تهران، موسسه فرهنگي انتشاراتي تبيان، 1377.
- «ماهيت و اهداف طرح روحي»، روزنامه كيهان، 22/6/1385، ص 8.
- «ويژه نامه ايام، بهائيت؛ آنگونه كه هست»، ضميمه جام جم، شهريور 1386.
- «ويژه نامة كژ راهه، فرقه‌ها چگونه عمل مي‌كنند»، ضميمة جام جم، اسفند1386.
- www.andisheqom.com
- http://www.iran-aawa.com/index.php?option=com
- http://www.iraninterlink.org/files/farsi%20pages%2026cultinformationcentre-html
- http://www.bashgah.net/fa/content/show/34175
- http://www.baharoom.com/15010 html
- http://www.cultwatch.com
- http://zaviyehe-enheraf.persianbloy.ir/page/forger
- http://www.shahrvandemroz.blogfa.com/post-609.aspx
- http://www.gozashtehalayande.blogfa.com/post-99.aspx
- http://www.whatnextiournal.co.uk/pages/Newint/Tedothml
- http://en.wikipedia.org/wiki/sectarianism
Cite this article:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
, Hamid, , Zahed, , Abbas.(2024) Why Bahaism is a Sect. Ma`rifat-e Adyan, 2(2), 43-64
Hamid ; Zahed ; Abbas ."Why Bahaism is a Sect". Ma`rifat-e Adyan, 2, 2, 2024, 43-64
, H, , Z, , A.(2024) 'Why Bahaism is a Sect', Ma`rifat-e Adyan, 2(2), pp. 43-64
