Pages:
35-56
Receive Date: 2025/10/20
Accept Date: 2025/10/20
Abstract:
Abstract
Through a non-religious approach to the Holy Qur'an and its teachings, many orientalists have highlighted the presupposition of”the non-divine nature of the Qur’an” and carried out a lot of research on finding the origin of the Qur'an and its stories. They regard the Qur'an as a human book influenced by the other holy books especially the Torah and the Bible. They also believe that the Quranic stories are adapted from the previous holy books. Among their reasons is the similarity of stories in the Quran and the Testaments, a logical and well-reasoned answer to these doubts proves the divinity of the Holy Qur’an. By virtue of the religious evidence, the content of the historical propositions of the Qur’an and the Testaments and differentiating the artistic effects of the Quranic stories and those of the testaments, and also the valid non-religious reasons, the archeologists’ findings that confirm the Quranic stories and reject some of the statements of the testament. This paper, seeks to reject and repudiate the supposition that the Quranic stories are adapted from the Testaments.
چکیده و کلیدواژه فارسی (Persian)
Title :اقتباس قصص قرآن از عهدین؛ بررسی و نقد نظریه درّه حدّاد
Abstract:
بسیاری از خاورشناسان با نگاه برون دینی به قرآن کریم و آموزه های آن، بر پیش فرض «غیر وحیانی و غیر الهی بودن قرآن» تأکید کرد و بسیاری از تحقیقات خود را بر یافتن مصدر قرآن و قصص آن متمرکز کرده اند. ایشان قرآن را کتابی بشری تصور کرده، آن را متأثر از سایر کتب آسمانی، به ویژه تورات و انجیل دانسته و قصص آن را برگرفته از کتب مقدس پیشین می دانند. ازجمله دلایل آنان، شباهت قصه های عهدین با قصه های قرآن کریم است. از آنجاکه پاسخ منطقی و مستدل به این شبهات، وحیانی بودن قرآن کریم را به اثبات می رساند، این مقاله برآن است با استناد به شواهد درون دینی ـ محتوای گزاره های تاریخی قرآن و عهدین و تمایز جلوه های هنری در قصه های قرآن با عهدین، و دلایل معتبر برون دینی ـ یافته های باستان شناسان در تأیید محتوای قصص قرآن و انکار برخی عبارات عهدین، انگاره اقتباس قصه های قرآن از عهدین را مردود اعلام کند.
References:
- ابنمنظور، محمدبن مكرم، 1405ق، لسان العرب، قم، ادب الحوزة.
- ابوخليل، شوقي، 1386، اطلس قرآن، ترجمه زينه فتحي، مشهد، پاپلي.
- ابوزهره، محمد، 1379، معجزه بزرگ، ترجمه محمود ذبيحي، مشهد، آستان قدس رضوي.
- ايزوتسو، توشيهيكو، 1361، خدا و انسان در قرآن، ترجمه احمدآرام، تهران، شركت سهامي انتشار.
- آرمسترانگ، كرن، 1382، خداشناسي از ابراهيم تاكنون، ترجمه محسن سپهر، تهران، مركز.
- بروكلمان، كارل، 1346، تاريخ ملل ودول اسلامي، ترجمه هادي جزائري، تهران، بنگاه ترجمه ونشر كتاب.
- بلاغی، محمدجواد، 1358، تفسیر آلاء الرحمن، قم، مکتبة وجدانی.
- ـــــ ، بيتا، الهدي الي دين المصطفي، قم، دارالكتب الاسلامية.
- بوكاي، موريس، 1368، مقايسهاي ميان تورات، انجيل، قرآن وعلم، ترجمه ذبيح الله دبير، تهران دفتر نشر فرهنگ اسلامي.
- بي آزار شيرازي، عبدالكريم 1380، باستانشناسي وجغرافيايي تاريخي قصص قرآن، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامي.
- جوادي آملي، عبدالله، 1381، تفسیرتسنیم، تنظیم و ویرایش علی اصلانی، قم، اسراء.
- ـــــ ، 1383، توحيد در قرآن، قم، اسراء.
- حتي، فيليپ، 1344، تاريخ عرب، ترجمه ابوالقاسم پاينده، تبريز، شفق.
- حسيني، ابوالقاسم، 1379، مباني هنري قصههاي قرآن، قم، مركز پژوهشهاي اسلامي صدا وسيما.
- دره حداد، يوسف، 1982، دروس قرآنية، لبنان، منشورات المكتبه البولسيه.
- دورانت، ويل، 1341، تاريخ تمدن، ترجمه علي اكبر سروش، تهران، اقبال.
- دیون پورت، جان، 1388، عذر تقصیر به پیشگاه محمد و قرآن، ترجمة غلامرضا سعیدی، قم، دارالتبلیغ الاسلامی.
- راغب اصفهاني، حسين، 1404، المفردات في غريب القرآن، مصر، دفتر نشر الكتاب.
- رشيد رضا، محمد، 1361، وحي محمدي، ترجمه محمد علي خليلي، تهران، بنياد علوم اسلامي.
- رضوان، عمربن ابراهيم، بيتا، آراء المستشرقين حول القرآن وتفسيره، رياض، دارالطيبة.
- زماني، محمد حسن، 1385، مستشرقان وقران، نقدوبررسي آراي مستشرقان درباره قرآن، قم، بوستان كتاب.
- طباره، عفيف عبدالفتاح، 1376، اليهود في القرآن، قم، الشريف المرتضي.
- طباطبايي، سيدمحمدحسين، 1370، تفسير الميزان، ترجمه سيدمحمدباقر موسوي همداني، تهران، بنياد فكري علامه طباطبائي.
- طريحي، فخرالدين، بيتا، مجمع البحرين، تهران، مرتضوي.
- علی، جواد،1970، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، مصر، دارالعلم للملائیین.
- علي الصغير، محمدحسين، 1420ق، المستشرقون و دراسات القرآنيه، بيروت، دارالمؤرخ العربي.
- عوض، ابراهيم، 1417، دراسة لشبهات المستشرقين و المبشرين حول الوحي المحمدي، قاهرة، مكتبة الزهرا الشرق.
- عياشي سمرقندي، محمدبن مسعود، 1380، تفسير عياشي، تهران، مكتبة العلمية اسلامية.
- فروم، اريك، 1377، همانند خدايان خواهيد شد، ترجمه نادرپور خلخالي، تهران، جهاد دانشگاهي.
- كلباسي اشتري، حسين، 1387، مدخلي بر تبارشناسي كتاب مقدس، تهران، پژوهشگاه فرهنگ وانديشه اسلامي.
- گرونبام، فن گوستاو، 1373، اسلام در قرون وسطي، ترجمه غلامرضا سميعي، تهران، البرز.
- ماسون، دنيز، 1379، قرآن وكتاب مقدس، درون مايههاي مشترك، ترجمه فاطمه سادات تهامي، تهران، دفتر پژوهش ونشر سهروردي.
- محمد بيومي، مهران، 1383، بررسي تاريخي قصص قرآن، ترجمه محمد راستگو، تهران، علمي و فرهنگي.
- معرفت، محمد هادي، 1387، قصه در قرآن، قم، مؤسسه فرهنگي التمهيد.
- معلوف، لوييس، بيتا، المنجد عربي به فارسي، ترجمه محمد بندرريگي تهران، ايران.
- مغنیه، محمدجواد، 1399ق، شبهات الملحدین والاجابه عنها، بیروت، مکتبة الهلال.
- مونتگمري وات، ويليام، 1389، اسلام ومسيحيت در عصر حاضر، گامي براي گفت وگو، ترجمه خليل قنبري، قم، پژوهشگاه علوم اسلامي.
- هاكس، جيمز، 1377، قاموس كتاب مقدس، ترجمه و تاليف مستر هاكس، تهران، اساطير.
- Grerhard, Bowering, EQ. 2001-2006, V.1, p. 316, Mcauliffe, Jane dammen, (general editor). Encyclopaedia of the quran (eq). leiden. brill. 2001-2006.
Cite this article:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
, Alireza, , Mohammad reza, , Mohammad ali.(2025) Adaptation of Quranic stories of the Testaments: A Review and Critique of Dore Hadad Theory. Ma`rifat-e Adyan, 5(2), 35-56
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
Alireza ; Mohammad reza ; Mohammad ali ."Adaptation of Quranic stories of the Testaments: A Review and Critique of Dore Hadad Theory". Ma`rifat-e Adyan, 5, 2, 2025, 35-56
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
, A, , M, , M.(2025) 'Adaptation of Quranic stories of the Testaments: A Review and Critique of Dore Hadad Theory', Ma`rifat-e Adyan, 5(2), pp. 35-56
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
, A, , M, , M. Adaptation of Quranic stories of the Testaments: A Review and Critique of Dore Hadad Theory. Ma`rifat-e Adyan, 2025; 5(2): 35-56