"Worship" means submission to God and belief in His divinity. Worship means performing divine injunctions. In fact, worship is obeying the absolutely powerful God and praising and thanks giving to Him who grants His blessings to man by His will. In Judaism too worship means obeying divine commands in all affairs and serving God. Worship has a vast scope in Islam and Judaism and does not include only such acts of worship as prayers and fasting, etc; rather, any act which man does with divine intention and for the sake of God is considered as worship. The Quran and Old Testament regard worship as an alliance between God and His servants. Monotheistic worship is the main teaching of divine prophets and librates man from worshiping other than God. Worship is a divine straight path and the man's mission, and all creatures in the world praise God. Worship has a particular position in the Quran and Old Testament and is considered as one of the most important issues in man's life.
«عبادت» تسلیم و خضوع در برابر معبود، همراه با اعتقاد به الوهیت اوست. عبادت انجام خواسته های خداوند است. درواقع، اطاعت و فرمانبرداری از خداوند قادر مطلق و ستایش و سپاس از اوست که به ارادة خویش، نعمت هایش را به انسان عطا نموده است. در دین یهود نیز عبادت اطاعت از خداوند در تمام اوامر و بندگی ایشان است. عبادت در اسلام و یهودیت، گستره ای وسیع دارد و صرفاً شامل عباداتی همچون نماز، روزه و... نمی شود، بلکه هر کاری که انسان با نیّت الهی و برای رضایت خداوند انجام دهد، عبادت محسوب می شود.
عبادت در قرآن و عهد عتیق، به عنوان عهد و پیمان خداوند با بندگان بیان شده است. توحید عبادی، اصلی ترین آموزه های پیامبران الهی و رهانیدن انسان از پرستش غیرخداست. عبادت، صراط مستقیم الهی است. «عبادت» مأموریت انسان است و همه موجودات جهان خداوند را تسبیح می کنند. عبادت در قرآن و عهد عتیق از جایگاه خاصی برخوردار است و از مهم ترین مسائل زندگی انسان به شمار می رود.