بررسي انتقادي انسان‌شناسي پولس؛ با تأکيد بر آموزه‌هاي کتاب مقدس
| ضمیمه | اندازه |
|---|---|
| 4.pdf | 560.95 کیلو بایت |
سال چهاردهم، شماره دوم، پياپي 54، بهار 1402، ص 59-76
نوع مقاله: پژوهشي
عبدالله فتحي
/ استاديار گروه فلسفه مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) abdollahfathy@yahoo.com
دريافت: 15/09/1401 ـ پذيرش: 17/12/1401
چكيده
پولس به‌عنوان بحث‌انگيزترين الهي‌دان مسيحي، که برخي او را مؤسس دوم شريعت مسيحي مي‌دانند، سخناني دربارة انسان و شايد با محوريت انسان دارد که به‌راستي اساس انديشه‌هاي الهياتي او در مسيحيت است؛ ايده‌هايي دربارة چيستي انسان، معيار انسانيت، ويژگي‌هاي روح، اختيار، سرشت انساني، کرامت انسان و...، که همچون ريسماني انديشه‌هاي پولس را به‌هم متصل مي‌کند. استنباط و بررسي اين انديشه‌ها نقش ويژه‌اي در فهم مسيحيت پولسي دارد. روش ابتکاري نگارنده براي استنباط انديشه‌هاي پولس، صرفاً استفاده از نامه‌هاي او براي تفسير انديشه‌هاي او (تفسير پولس به پولس) بوده و براي نقد اين انديشه‌ها بر آموزه‌هاي کتاب مقدس تأکید شده است تا از اين منظر به تصوير دقيقي از انديشه‌هاي انسان‌شناختي او و نقدهاي آن نائل آيد.
کليدواژه‌ها: نوع انساني، روح انسان، سرشت انساني، كرامت تكويني، گناه نخستين.
شماره صفحه:
59 