اصل اخلاقي «تسليم» در اخلاق بندگي مبتني بر عهد جديد و قرآن کريم

سال چهاردهم، شماره اول، پياپي 53، زمستان 1401، ص67-84
 

نوع مقاله: پژوهشي
* سيده معصومه شاهميري/ دکتری علوم قرآن و حدیث دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم و مربی گروه علوم قرآن وحدیث مجتمع آموزش عالی  بنت‌الهدی، جامعة المصطفی العالمیه، قم، ایران     mshahmiry@yahoo.com
مهدي رستم‌نژاد/ دانشيار گروه حديث جامعة المصطفي العالميه    rostamnejad1946@gmail.com
دريافت: 20/04/1401 ـ پذيرش: 20/08/1401

چکيده
اخلاق بندگي درصدد است تا به تبيين رابطه انسان با خدا بپردازد و نشان دهد که در مواجهه با خداوند متعال، به‌عنوان خالق، مالک و مدبّر کل، انسان بايد چگونه باشد؟ چه رفتارهایي از خود بروز دهد؟ و چه وضعيتي را در پیش گیرد؟ اين نظام از اصول و قواعدي برخوردار است که اصل «تسليم» يکي از مهم‌ترين آنهاست. اين نوشتار با رويکردي «مقايسه‌اي» به اين اصل از منظر دو متن مقدس قرآن کريم و عهد جديد پرداخته و موضوعات متنوعی، همچون راز بايستگي تسليم، ابزار تسليم بودن، مشوّق‌ها و ضمانت‌هاي اجراي تسليم بودن، توحيد در تسليم بودن، توسعة اصل «تسليم» و نمونه‌هایي از تسليم بودن را بررسی کرده است. در اين مسير، شباهت‌ها و تفاوت‌هایي ميان اين دو متن مقدس مشاهده مي‌شود که مهم‌ترين آنها گستردگي پرداختن به اصل «تسليم» و عمق توجه به اين اصل در قرآن کريم است.
کليدواژه‌ها: قرآن کريم، عهد جديد، نظام اخلاقي، اخلاق بندگي، اصل اخلاقي، اصل تسليم.