مقايسه تطبيقي جرم زنا در متون فقهي اماميه و کتب مقدس يهود

 سال سيزدهم، شماره سوم، پياپي 51، تابستان 1401، ص65-86
 

نوع مقاله: پژوهشي
مينا عيسوند/ كارشناس ارشد حقوق جزا و جرم‌شناسي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر    minaisvand73@gmail.com
* سيدعلي رباني موسويان / استاديار گروه فقه و حقوق دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مرکز     a.rabbani110@yahoo.com
دريافت: 25/10/1400 ـ پذيرش: 03/03/1401

چكيده
جرم زنا در كتب مقدس يهوديان و قرآن کريم و کتب روايي و فقهي مذهب اماميه از گناهان كبيره به‌شمار آمده و داراي مجازات‌هاي سنگيني است. پژوهش حاضر به روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي تطبيقي نقاط اشتراك و افتراق جرم زنا در ميان منابع دو مذهب مذکور با رويكرد حقوقي پرداخته است. يافته‌هاي پژوهش حاکي از آن است که در شريعت يهود، زنا يكي از جرایم عليه عفت عمومي است و اقسام گوناگونی همچون زناي با محارم، به عنف، محصنه و با دختر باکره دارد. در فقه اماميه نيز همين تقسيم‌بندي به استثنای مورد اخير به چشم مي‌خورد. در حقوق کيفري يهود زنا مجازات‌هاي شديدي مانند رجم، سوزاندن در آتش و خفه کردن را به دنبال مي‌آورد و با شهادت شهود و قانون «سوءظن» ثابت مي‌شود و در مذهب اماميه اين جرم، مجازات‌هايي مانند قتل، رجم و جلد دارد و راه‌هاي اثبات آن اقرار، بينه و علم قاضي است. براساس نتایج اين پژوهش دين اسلام ـ به‌طور عام ـ و مذهب اماميه ـ به‌طور خاص ـ برخي از عوارض افراطي يا تفريطي احكام يهود را ندارد، بلكه در رابطه با مجازات و جرم زنا، رويكردي متناسب‌تر و معتدل‌تري برگزيده است.

کليدواژه‌ها: اقسام زنا، راه‌هاي اثبات زنا، مجازات‌هاي زنا، حقوق کيفري يهود، فقه اماميه.