بررسی تطبیقی ارکان دعا در قرآن و عهدین

فاطمه خليفات / دانشجوي دكتري علوم قرآن و حديث، دانشگاه آزاد اسلامي واحد قم
جواد باغباني آراني / استاديار موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
چکیده
دعا به‌عنوان عهد باطنی انسان و خداوند متعال و حلقة اتصال قلبی او با مبدأ پیدایش خویش، امری مشترک در میان ادیان ابراهیمی است؛ به‌طوری‌که هر موحدی به‌خوبی این امر را لمس مي‌كند که بدون دعا نمی‌توان طعم شیرین ایمان به غیب را درک كرد. به‌سبب جایگاه خاص دعا، در این مقاله به مقایسة تطبیقی ارکان دعا در قرآن کریم و عهدین پرداخته شده است. این تحقیق از سویی در دعاپژوهی و از سوی دیگر در مباحث بین‌الادیان کاربرد دارد و روش نویسنده، مقایسه و تبیین مشترکات به‌سبکی جامع بوده است تا قدمی در مسیر تقریب مذاهب باشد. ابتدا در سه بخش عهد عتيق، عهد جديد و قرآن به جوانب مختلف مربوط به ارکان دعا پرداخته ‌شده و سپس مقایسه و ارزیابی صورت گرفته است. طی این مسیر تحقیقی، اشتراکاتی به دست آمد که خود نشان از وحدت ادیان آسمانی دارد كه از سرچشمه¬ای واحد برای ايجاد تمدنی جامع و نوین جريان يافته‌اند.
کلیدواژه‌ها: خدا، دعا، عهد عتیق، عهد جدید، قرآن کریم.