مؤلفه‌هاي حقيقت دعا از نظر شيعه و كاتوليك؛ وجوه شباهت و افتراق

سال دهم، شماره دوم، پياپي 38، بهار 1398

مهاجر مهدوي‌راد / کارشناس ارشد اديان و عرفان، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ره    ali1945reza@gmail.com
سيد علي حسني / دانشيار گروه اديان و عرفان، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ره
دريافت: 05/11/1396 ـ پذيرش: 07/04/1397
چکیده
«دعا» در شیعه و کاتولیک جایگاه ویژه‌ای دارد؛ دعا در شیعه، به‌عنوان عبادت و مخّ عبادت تلقی شده و در کاتولیک، به‌عنوان حامل سرّ فصح است. اين مقاله با رويکرد تحليلي و مقايسه‌اي، درصدد بررسي مقايسه‌اي مؤلفه‌های حقیقت دعا در این دو مذهب و بيان وجوه تشابه و تمایز آن دو است. روی‌آوری به خدا و طلب، دو مقولة «اصلی» و توجه قلب، فطری بودن مطلوب و عبودیت، ازجمله مؤلفه‌های «مکمل» حقیقت دعا در شیعه است. صعود ذهن به‌سوی خدا و طلب، دو مؤلفه «اصلی» و حامل سرّ فصح، حرکت محبت، الهام روح‌القدس، از جمله مؤلفه‌های «مکمل» حقیقت دعا در کاتولیک است. می‌توان گفت: در مؤلفه‌های اصلی، حقیقت دعا میان شیعه و کاتولیک، نوعی همپوشانی وجود دارد. توجه قلبی، روی‌آوری به خدا، شاهد دیدن خدا، از جمله مؤلفه‌های «مکمل» مشترک حقیقت شیعی و کاتولیکی هستند. ابتنای دعای شیعی بر توحید محض و دعای کاتولیک بر تثلیث، محوریت دعای کاتولیک بر محبت و تأکید دعای شیعی بر خوف و رجاء، مسئله الهام‌کنندگی دعا، توسط روح‌القدس و پاسخ ایمان بودن دعا، از جمله وجوه افتراق مؤلفه‌های «مکمل» حقیقت دعای شیعی و کاتولیک است.
كليدواژه‌ها: مؤلفه‌های دعا، حقیقت دعا، شیعه، کاتولیک.