بررسي چالش‎هاي الهيات مسيحي در مديريت بحران شوراي واتيكاني دوم

رضا قزي / دانشجوي دکتری گروه ادیان، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني ره    Rghaz@ymail.com
چكيده
سازمان کلیسا در عمر طولانی خود، با بحران‎های بسياری مواجه بوده است، ازاين‌رو، برای برون رفت از بحران‌های پیش‎رو، چاره‎ای جز انجام اصلاحات در بسیاری از زمینه‎های الهیاتی، در شورای واتیکانی دوم نداشت. این مقاله، با هدف کشف مؤلفه‌های بحران و شیوه مهار آن را توسط ارباب کلیسا مورد بررسی قرار می‌دهد. سؤال اصلی پژوهش، این است که کلیسا چگونه توانست بحران‎های فرهنگی ـ دینی، ناشی از آموزه‎های الهیاتی پیش ‏آمده را مدیریت کند؟ و به چه ميزان در اداره این بحران موفق بود؟ در پاسخ، کلیسا برای بحران فوق، سه مرحلة مدیریت پیش از بحران، حین بحران و پس از بحران را اتخاذ نمود. برخی اقدامات مرحلة اول، استفاده از حربه‌هاي سانسور، اعلان فهرست کتاب‌هاي ممنوعه، دادگاه تفتيش عقايد و سرانجام، شکنجه و اعدام نوآوران، به جرم بدعت‌گذاري بود. و اقدامات حین بحران توسط کلیسا شامل مکتب تومايی نو و الاهيات جديد، روی آوری به پژوهش علمی، تشکیل شورای واتیکانی دوم. اقدامات پس از بحران، شامل اصلاح آيين عبادی، وحدت کليساها، کمونيسم ستيزی، آزادي انتخاب دين، اعتراف به برخی اشتباهات گذشته کليسای کاتوليک می‎شود.
کلیدواژه‌ها: بحران، مدیریت بحران، کلیسا، کاتولیک، شورای واتیکانی دوم.