بهشت؛ مفهومي مشترك ميان قرآن كريم و عهدين
ضمیمه | اندازه |
---|---|
1.pdf | 631.86 کیلو بایت |
سال نهم، شماره اول، پياپي 33، زمستان 1396
آزاده عباسي / استاديار دانشگاه علوم قرآن و حديث شهر ري (پرديس تهران) Abbasi.a@qhu.ac.ir
دريافت: 15/06/1396 ـ پذيرش: 29/11/1396
چكيده
مطابق تعالیم اديان الهي، حيات افراد بشر پس از مرگ نيز ادامه مييابد. با وجود اینکه اعتقاد به معاد، جسمانی و یا روحانی، از اركان مهم اديان الهي به شمار ميرود، اما نوع نگرش نسبت به كيفيت زندگي اخروي، داراي تفاوتهايي است. «بهشت»، به عنوان يكي از اجزاي مهم زندگي سراي باقي، از جمله تعاليم مشترك ميان اسلام و مسیحیت است. بهشت عبارت است از جايي كه ارواح نيكوكاران به آن راه مييابد. اديان الهي در عين معرفي جايگاه اعلی براي بهشت، به نوعي از مشخص كردن مكان معين طفره ميروند. بهشت را سراي نعيم جاودانه معرفي ميكنند. در اديان الهي در خصوص مسئله ازدواج در بهشت، اختلاف نظرات بسياري وجود دارد. همچنین، بهشت آدم و حوا در عين اينكه از مشتركات اديان الهي است، اما در خصوص كيفيت آن، اختلاف نظرات بسياري ديده ميشود. این پژوهش برآن است تا اعتقادات مشترک میان اسلام و مسیحیت، درخصوص بهشت را مطرح و وجوه افتراق آن را به بحث بگذارد. بدین ترتیب، به این شبهه که بهشت ِموصوف در قرآن، مطابق امیال و شهوات زمان نزول قرآن است، نیز پاسخ داده خواهد شد.
كليدواژهها: اديان الهي، اسلام،مسیحیت، بهشت، نعم بهشتی.