* مسعود دادبخش / دكتري تاريخ ايران بعد از اسلام، دانشگاه خوارزمي dadbakhsh.masoud@gmail.com
حسين مفتخري / استاد تاريخ ايران بعد از اسلام، دانشگاه خوارزمي
دريافت: 22/07/1398 ـ پذيرش: 11/12/1398
چکیده
نفوذ بهائیت در میان بخشی از جامعة زرتشتیان ایران، از بزرگ‌ترین مشکلات پیروان این اقلیت مذهبی در دورۀ قاجار شمرده مي‌شد. در این ایام، شماری از جوانان تحصیل‌کردة زرتشتی ـ که متأثّر از سبک زندگی و آموزه‌های جامعة پارسیان هند، تمایل زیادی به انجام اصلاحات اجتماعی و دینی گسترده در میان جامعۀ زرتشتی ایران داشتند ـ تحت تأثیر شعارهای اصلاح‌طلبانه و برابری خواهانة آيین نوظهور بهائیت قرار گرفتند و جمعیت زرتشتیان بهائی‌شدة ایران (احبا) را تشکیل دادند. پژوهش حاضر بر آن است تا با روش توصیفی ـ تحلیلی و بر پایة اسناد و مکتوبات جامعة زرتشتیان و بهائیان ایران، به واکاوی دلایل ارتباط میان پیروان این دو آيین و پیامدهای این ارتباط در میان جامعۀ زرتشتیان ایران بپردازد. دستاورد پژوهش حاکی از آن است که فشارهای اجتماعی ایجادشده بر روی دگراندیشان زرتشتی و حمایت‌های جامعة پارسیان هند و انگلستان از این افراد، باعث شد تا بخشی از زرتشتیان به آيین نوظهور بهائیت گرایش يابند؛ که این امر به وقوع درگیری‌های گسترده‌ای در میان رجال سرشناس زرتشتی در ایران انجاميد.
کلیدواژه‌ها: قاجار، زرتشتیان، بهائیت، پارسیان هند، احبا.
