، سال اول، شماره دوم، بهار 1389، ص 97 ـ 116

پولس و الوهيت عيسي مسيح

امير خواص*

چكيده

الوهيت حضرت عيسي(ع) يكي از باورهاي رسمي مسيحيت است. سرآغاز اين انديشه به پولس برمي‌گردد كه رسول خودخواندة جهان مسيحيت است. او كه در ابتدا يهودي متعصّبي بود، سال‌ها پس از حيات زمينيِ آن حضرت، مدّعي شد كه حضرت عيسي(ع) را در مكاشفه‌اي ملاقات كرده و با دعوت آن حضرت، به آيين مسيحيت گرويده است. وي سال‌هاي متمادي در تبليغ مسيحيت كوشيد و در واقع، تفسيري از شخصيت مسيح و رسالت او ارائه كرد كه با آموزه‌هاي خود آن حضرت و نيز باورهاي مسيحيان اوليه در تعارض بود. امّا سرانجام، در قرون بعدي، ديدگاه‌هاي وي از سوي برخي از عالمان مسيحي مورد پذيرش قرار گرفت و هرچند مخالفاني نيز داشت، در شوراهاي مسيحي به تصويب رسيد. گفتني است كه اين آموزه‌ها، از جمله الوهيت آن حضرت، جزء باورهاي رسمي مسيحيان شد.

كليدواژه‌ها: عيسي(ع)، مسيح، گناه ذاتي، مرگ فديه‌وار، پولس، الوهيت، آيين گنوسي.