بني‌اسرائيل

ريشه‌ها و عوامل انحطاط اخلاقي يهود از منظر قرآن کريم

سال چهاردهم، شماره سوم، پياپي 55، تابستان 1402، ص 39-58
 

نوع مقاله: پژوهشي
* مهري حکمت/ دانشجوي دکتري قرآن و حديث دانشگاه آزاد اسلامي واحد سمنان     azadf471@gmail.com
رضا کهساري/ استاديار گروه فلسفه و کلام، دانشگاه آزاد اسلامي واحد سمنان    kohsari888@gmail.com
محمدحسين طاهري آکردي/ دانشيار گروه اديان، مؤسسة آموزشي پژوهشي امام خميني(ره) قم    taheri-akerdi@iki.ac.ir

شماره صفحه: 
39

بررسي تطبيقي «سنّت امداد» در قرآن كريم و عهد عتيق

سال چهارم، شماره اول زمستان، 1391، ص 45 ـ 66
Ma'rifat-i Adyān, Vol.4. No.1, Winter 2013

حسن صفايي* / سيد اكبر حسيني قلعه‌بهمن**

چكيده

بخش عمده‌اي از امدادهاي غيبي خداوند در قرآن كريم، مربوط به امت‌هاي پيشين و پيروان اديان گذشته است. در اين ميان آياتي كه دربارة بني‌اسرائيل يا قوم موسي(ع) نازل شده، از ساير امّت‌ها بيشتر به چشم مي‌خورد. بحث «امداد» از ديدگاه قرآن كريم در بعضي موارد به لحاظ نوع، شرايط و كاركردها، با عهد عتيق مشابهت دارد. امدادهاي خداوند هنگام خروج از مصر و ياري يهوه در بيابان و اعطاي انواع نعمت‌هاي درخواستي از سوي پروردگار در قرآن كريم هم مطرح است. هرچند در برخي موضوعات، بين قرآن كريم و عهد عتيق اختلاف وجود دارد. در قرآن كريم از تعهّد خداوند مبني بر اعطاي سرزمين، به ذرية ابراهيم(ع)، از طريق اسحاق(ع) و يعقوب(ع)، آن‌گونه كه در عهد عتيق به آن اشاره شده است، سخني به ميان نمي‌آيد. همچنين دادن سرزمين موعود به بني‌اسرائيل به‌طور مطلق مطرح نيست، بلكه منوط به عدم تخلف از دستورات الهي است. آنچه كه از آيات قرآن كريم استفاده مي‌شود، رهايي قوم بني‌اسرائيل از بندگي و اسارت فرعون و وراثت زمين در جهت عبادت آزادانه خداي متعال است. برخي ديگر از انواع امدادها، مربوط به جامعة مسلمانان در صدر اسلام است.
اين مقاله، ضمن اشاره به تفاوت‌ها و شباهت‌هاي موجود در اين زمينه، ويژگي‌هاي امدادهاي غيبي در قرآن كريم و عهد عتيق را از نظر مفهوم، انواع، شرايط و كاركردها بررسي مي‌كند.
كليدواژه‌ها: سنت، امداد غيبي، امداد خاص، قرآن كريم، عهد عتيق، بني‌‌اسرائيل

شماره مجله: 
13
شماره صفحه: 
45

تنخ، يکتاپرست يا يگانه‌پرست؟

سال دوم، شماره چهارم، پاييز 1390، ص 51 ـ 70

Ma'rifat-i Adyān, Vol.2. No.4, Fall 2011

سيداکبر حسيني قلعه‌بهمن*

چکيده

يهوديت تحريف‌‌نشده، ديني الهي و توحيدي است كه از آغاز، پرچم مبارزه با شرك را برافراشته و در برابر ادعاي الوهيت فرعون و فرعونيان قد علم كرده است. شاهد اصلي اين واقعيت، بيانات قرآن کريم دراين‌باره در فرازهاي گوناگون است. قرآن كريم مي‌فرمايد: وقتي ساحران در برابر معجزة حضرت موسي(ع) شکست خوردند، اظهار داشتند که به خداي آسمان‌ها و زمين ايمان آورده‌اند؛ خدايي که خداي موسي و هارون است (اعراف:121ـ122). با اين‌همه، برخي از يهود‌يت‌پژوهان همچون جوليوس ول‌هاوزن در برداشتي ناصواب از تنخ و ظواهر برخي قطعات عهد عتيق، در اين موضوع ترديد افکنده و مدعي شده‌اند که يهوديت در آغاز ديني شرک‌آميز بوده و به‌گونه‌اي يگانه‌پرستي را در دستور کار خود داشته است، ولي به‌تدريج در دوران جلاي بابلي اين نگرش کنار گذاشته شده و توحيد و يکتا‌پرستي در آن رواج يافته است. در اين نوشتار با نفي برداشت اين افراد، بر يکتاپرستي يهوديت از آغاز و از زمان حضرت موسي(ع) تأکيد ورزيده‌ايم و با ادلة مبتني بر عهد عتيق، اين مطلب را اثبات کرده‌ايم.

كليدواژه‌ها: تنخ، بني‌اسرائيل، جوليوس ول‌هاوزن، يکتاپرستي، يگانه‌پرستي، جلاي بابلي.

شماره مجله: 
8
شماره صفحه: 
51

وادي سرگرداني؛ بررسي روايت عهد عتيق و قرآن كريم درباره وادي تيه

سال دوم، شماره اول، زمستان 1389، ص 5 ـ 20

Ma'rifat-i Adyān, Vol.2. No.1, Winter 2011

علي اسدي*

چكيده

بني‌اسرائيل با فرمان خداوند و با راهنمايي حضرت موسي(ع) از مصر خارج شده و در نزديكي مرزهاي سرزمين موعود (بيت‌المقدس) اردو مي‌زنند. آنان با آگاهي از نيرومندي ساكنان بيت‌المقدس، فرمان صريح خداوند براي ورود به آن سرزمين و نبرد با ساكنان آنجا را زير پا مي‌گذارند. خداوند به كيفر اين مخالفت، آنها را به مدت چهل سال از ورود به سرزمينِ آمال و آرزوهايشان محروم مي‌سازد. بني‌اسرائيل اين مدت را در تلاشي ناموفق براي ورود به بيت‌المقدس در بيابان‌هاي اطراف (وادي تيه)، سرگردان و با اقوام و ساكنانِ مناطق هم‌جوارِ فلسطين درگير مي‌شوند. در اين مدت، حوادث زيادي براي آنان رخ مي‌دهد. در اين نوشتار، ديدگاه‌هاي مختلف مفسران درباره چگونگي عينيت يافتنِ تحريم الاهي و تحليلِ چرايي آن و نيز حوادثِ پيش‌آمد در وادي تيه، با تأكيد بر مشتركات موجود ميان گزارش عهد عتيق، قرآن كريم و آراء و نظرات مفسران بررسي شده است.

واژگان كليدي: تيه، بني‌اسرائيل، منّ و سلوي، سرگرداني، صحراي سينا.

شماره مجله: 
5
شماره صفحه: 
5

پيامبراني در مُحاق متون بررسي تحليلي ـ تطبيقي مفهوم و مصاديق اسباط در قرآن و عهدين

 

 

 

 

، سال اول، شماره دوم، بهار 1389، ص 47 ـ 66

 

پيامبراني در مُحاق متون
بررسي تحليلي ـ تطبيقي مفهوم و مصاديق اسباط در قرآن و عهدين

علي اسدي*

چكيده

اين مقاله با رويكرد تحليلي و بررسي اسنادي به صورت تطبيقي مفهوم «اسباط» را در قرآن و عهدين بررسي مي‌كند. دلايل و قراين متعددي نشان مي‌دهد كه اغلب ديدگاه‌ها درباره اسباط دريافت‌كنندة وحي، به ويژه تطبيق آنان بر پسران دوازده‌گانه حضرت يعقوب‌(ع) ناصواب و ناشي از تحريفات كتاب مقدس و اثرپذيري مفسران مسلمان از آن است. اسباط يادشده، افراد معين و برگزيده‌اي از ميان نوادگان حضرت يعقوب(ع) بوده‌اند كه افزون بر استمرار نژادي، به اعتبار جانشيني آن حضرت، مريدان و پيروان معنوي او نيز به شمار مي‌رفته‌اند. اين جانشينان و رهبران الاهي، پس از حضرت يوسف(ع) و پيش از حضرت موسي‌(ع) در مصر و ميان بني‌اسرائيل رسالت داشته‌اند.

واژگان كليدي: سبط، اسباط، قبايل، بني‌اسرائيل، يعقوب، موسي، يوسف.

شماره مجله: 
2
شماره صفحه: 
47

مسيح در آيين يهود

سال اول، شماره اول، زمستان 1388، ص 75 ـ 98

مسيح در آيين يهود

امير خواص*

چكيده

يكي از مدعاهاي مسيحيان اين است كه حضرت عيسي‌عليه‌السلام همان مسيحاي انبياي موعود بني‌اسرائيل است. در مقابل، يهوديان منكر اين امر هستند و مدعي‌اند مسيحاي موعود هنوز ظهور نكرده است و در انتظار اويند.

اين مقاله با رويكرد تحليلي و بررسي اسنادي به بررسي عهد عتيق، تلمود و عرفان قبالاي يهود پرداخته و تلاش مي‌كند تا مجموعه ويژگي‌هاي مسيحا در اين نوشته‌ها، و انطباق آن بر شخصيت آن حضرت را بررسي نبوده و نشان دهد آيا در اين منابع، نشان و يا قرينه‌اي از الوهيت مسيحا مي‌توان يافت يا خير؟

كليدواژه‌ها: بني‌اسرائيل، مسيحا، يهود، عهد عتيق، عهد جديد، تلمود، قبالا.

شماره مجله: 
1
شماره صفحه: 
75
محتوای تغذیه