سال ششم، شماره چهارم، پياپي 24، پاييز 1394
سيداحمد طباطبايي ستوده / كارشناس ارشد دين شناسي مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني ره sats@chmail.ir
حسين نقوي / استاديار مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني ره
دريافت: 3/3/1394 ـ پذيرش: 10/8/1394
چكيده
با اين استدلال كه «اولاً، خداوند يكي است و ثانياً، حقيقت و فطرت انسان هم همواره ثابت است. در نتيجه، دين يعني راهي كه خداوند براي هدايت انسان در نظر گرفته، نيز بايد در شاكلة كلي و حتي بسياري از جزئيات، ثابت باشد»، مي توان اين نظريه را مطرح نمود كه همة اديان آسماني در سه حوزة اعتقادات، اخلاق و احكام تا آنجا كه به سرشت مشترك و ابعاد غيرمتغيرشان ارتباط داشته باشد، از حقايقي مشترك و ثابت برخوردارند. اين مقاله با تكيه بر همين برهان، به بررسي و نقش اين حقايق پرداخته و ضمن تبيين نمونه هايي از اين دست، نتيجه مي گيرد كه هرچند از صرف وجود اين چنين اشتراكاتي در دين نمي توان حقانيت و صدق آن دين را نتيجه گرفت، اما از عدم وجود آن مي توان به عدم صدق و وجود انحراف در آن دين رسيد. به عبارت ديگر، حقايق مشتركي در سه حوزه اعتقادات، اخلاق و احكام همواره در تمام اديان آسماني وجود داشته كه با بررسي و تبيين آنها، نه تنها در مباحث مربوط به حقانيت و صدق دين، بلكه در تعريف دين و گفت وگوهاي بين الاديان نيز مي توان به نتايج قابل توجهي دست يافت.
كليدواژه ها: اديان، حقانيت، وحدت اديان، اختلاف اديان، اشتراكات اديان، اديان حق و باطل.