@article {
author = {Ahmadi, Jafar},
title = {آیین هندو؛ گوناگونی طرح‌ها در فرایند آفرینش و انحلال جهان},
journal = {معرفت ادیان 9، زمستان 1390},
volume = {3},
number = {1},
pages = {95-114},
year  = {2012},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {Hinduism is one of world's philosophical religions that thoroughly studies the beginning and end of the world.  Its religious texts and philosophical schools provide different explanations about this cosmological issue, which clearly differe from those provided by other religions. According to this religion, the world has a creator who has come into existence from non-existence. Hinduism proposes several ideas about the process and manner of this creation such as creation form water, creation based on "Prakriti" and " Purushu" or material and soul, creation based on four particles, creation based on "Brahman" and "Maya", and creation based on " Brahman", "soul, and "material". On the other hand, the end of world in Hinduism has to studied in the light of the conception of periods of creation.  According to this conception, the world passes through periods of thousands years after creation before it reaches its end and finally falls into disintegration and non-being. The time-span of the period of world's creation and disintegration are the same, and they occur successively. This eternal cycle will continue moving for ever.},
keywords = {Creation, disintegration, Prakriti, Purushu, periods of this world, Brahman, philosophical schools of India, },
title_fa = {آیین هندو؛ گوناگونی طرح‌ها در فرایند آفرینش و انحلال جهان},
abstract_fa ={آیین هندو، از جمله ادیان فلسفی جهان است که به تفصیل درباره‌ی آغاز و انجام جهان سخن گفته است. در متون دینی و نیز مکتب های فلسفی آیین هندو، تبیین های گوناگونی از این مبحث جهان شناسی به چشم می خورد که از این جهت با ادیان دیگر تفاوت آشکار دارد. مطابق این آیین، جهان آفریدگاری دارد که آن را از نیستی و عدم بیرون کشیده و به دایره‌ی هستی آورده است. آیین هندو درباره‌ی فرایند و چگونگی این آفرینش چند طرح را مطرح می کند که از آن جمله می توان به آفرینش از آب، آفرینش بر پایه‌ی «پْرَکْرتی» و «پوروشه» یا ماده و روح، آفرینش بر پایه‌ی ذرات چهارگانه، آفرینش بر پایه‌ی «برهمن» و «مایا»، و آفرینش بر پایه‌ی «برهمن»، «روح» و «ماده» اشاره کرد. از سوی دیگر، فرجام جهان در آیین هندو را نیز باید در همین طرحِ دوره های آفرینش مطالعه کرد. بر اساس این طرح، جهان پس از آفرینش، دوره های هزاران هزار ساله را پشت سر می گذارد تا اینکه به خود فرجام خود می رسد؛ آن گاه دچار انحلال و نیستی می شود. مدت دوره های آفرینش و انحلال جهان برابر است و یکی پس از دیگری فرا خواهند رسید و این چرخش پیوسته، تا ابد به گردش خود ادامه خواهد داد.},
keywords_fa = {آفرینش ,انحلال ,پْرَکرتی ,پوروشه، دوره‌های جهان ,برهمن ,مکتب‌های فلسفی هند ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/95},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/5_1.pdf}
}