@article {
author = {Akbari , Javad},
title = {لوگوس، اسطوره‌ای هادی به حقیقت},
journal = {معرفت ادیان 7، تابستان 1390},
volume = {2},
number = {3},
pages = {47-78},
year  = {2011},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {One of the intellectual matters of concern to man is the question of God's deputies on the earth, i.e. the divine prophets who are mediators between God and men. On the other hand, it is necessary to study the role of revelation in three important Abrahamic religions because it is these mediators who deliver to man divine message through revelation and the (Logos) word is the basic element of revelation. No doubt, Mosaic and Mohammadan Shari‘ahs (Laws) are similar to one another in many respects. Although in the second millennium, i.e., after Moses (peace be upon him) and before the Holy Prophet of Islam (peace be upon him), a divine religion was revealed which is, in principle, similar to the two religious, Judaism and Islam, and it emphasizes on monotheism, but the idea of the Incarnation (of God in Jesus) (peace be upon him) was included in monotheism. In Christianity, the revealed divine word or Mosaic wisdom and Mohammadan light and reason, which was later introduced to Islam, has suddenly changed into the Incarnation. Given this, the present paper discusses and comments on Mosaic wisdom, contingent Self-disclosure of divine mediation in Islam and necessary mediation as its counterpart in Christianity, because there is an explanation of this phenomenon in ancient Greece Mosaic "wisdom", Chiristian "Incarnation", and Mohammadan "mediation of bounteousness"  which seeks to underline the relationship between man and creator.},
keywords = {logos, arche, myth, embodiment, first effusion, theology of speech, Mohammadan reality., },
title_fa = {لوگوس، اسطوره‌ای هادی به حقیقت},
abstract_fa ={*
یکی از دغدغه های فکری بشر، بحث از نمایندگان خداوند در زمین است؛ یعنی پیامبران الهی که واسطه‌ی بین خدا و انسان  ها هستند. از سوی دیگر، چون این واسطه ها، پیام الهی را توسط وحی به انسان ها منتقل می کنند، و اساس وحی را هم (کلمه) تشکیل می دهد، بررسی نقش وحی در سه دین مهم ابراهیمی ضروری است. البته، شریعت موسوی و محمدی(ص) از جهات بسیاری نزدیک به هم است. گرچه در هزاره دوم، پس از موسی(ع) و قبل از پیامبر اکرم(ص)، دینی الهی آمده است که اصل و نهاد آن با دو حدش، یعنی یهود و اسلام برابر است و تأکید بر توحید دارد، اما در درون مسئله توحید، بحث تجسد خدا در عیسی(ع) را مطرح نموده است. در مسیحیت، کلمه وحیانی الهی یا حکمت دین یهود و عقل و نور محمدی(ص)، که بعدها در اسلام مطرح شد، ناگهان تبدیل به تجسد شده است. با توجه به این، کوشش نموده­ایم بحث حکمت در یهود، تجلی امکانی واسطه الهی در جهان اسلام و واسطه وجوبی آن، در مسیحیت را به نقد بگذاریم؛ چراکه تبیین این پدیده در یونان باستان، روشنگر «حکمت» موسوی، «تجسد» عیسوی و «واسطه فیض» محمدی است؛ که درصدد یافتن رابطه بین انسان و خالق هستند.},
keywords_fa = {اسطوره ,لوگوس ,آرخه ,تجسد ,صادر اول ,الهیات سخن ,حقیقت محمدیه. ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/72},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/3_0.pdf}
}