TY  - JOUR
ID  - 7
TI  - رسالة الهیات عرفانی دیونیسیوس آریوپاغی
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 16
LA  - fa
SN  - 2008-8116
AU  - Sayyidlatif Allah, 
AD  - دانشجوی دکتری
Y1  - 2010
PY  - 2010
VL  - 1
IS  - 1
SP  - 159EP  - 183دیونیسیوس آریوپاغی ,الاهیات عرفانی ,الاهیات سلبی ,غیب و تحیر. ,DO  - 
AB  - دیونیسیوس آریوپاغی، شخصیت برجسته‌ی کتاب مقدس است و اعتقاد بر این است که وی از یاران و صحابیان رسولان و از قدیسان، و در اوایل قرن دوم میلادی بوده است. اما شهرت وی نه فقط به دلیل شخصیت کتاب مقدسی او، بلکه به دلیل مجموعه رساله ها و نگاشته هایی است که در سال 533 در شورایی در قسطنطنیه به وی نسبت داده شده است. آریوپاغی مجعول دارای آثار بسیاری بوده که بیشتر آنها از میان رفته و تنها چهار رساله و تعدادی نامه از وی باقی مانده است. یکی از رساله ها رساله‌ی الاهیات عرفانی است که معرف الاهیات عرفانی در مسیحیت است. درون مایه‌ی اصلی رساله‌ی الاهیات عرفانی، الاهیات سلبی است و بر تعالی و فراباشندگی خداوند تأکید دارد و این تعالی را بر حسب مفاهیمی چون تحیر و غیب شرح می دهد و در عین حال که بر امکان اتحاد انسان با خدا و پیوستن به او و تجربه‌ی عرفانی تأکید می ورزد. یعنی مقام خدایی را مقام غیب مطلق می داند که در آن اندیشه‌ی انسان را به هیچ نحوی، راه نیست و عقل و اندیشه‌ی انسان، دچار حیرت می شود. هرچند انسان مجرب و طی طریق کرده، از راه تطهیر نفس، به همان مقام نیز می تواند راه یابد و به تعبیر آریوپاغی، می تواند در آن غوطه ور شود و با او که بالکل غیر قابل شناخت و در «مقام غیب مطلق» است، متحد می شود.
UR  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/7
L1  - ER  -