@article {
author = {Mohammadi, Hamdollah and Hoseini, Afzal al-Sadat },
title = {اهداف و اصول تربیتی آیین تائو و نقد آن بر مبنای حکمت متعالیه},
journal = {معرفت ادیان 52، پاییز 1401},
volume = {13},
number = {4},
pages = {25-44},
year  = {2022},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {One of the necessary discussions of educational sciences, especially of the philosophy of education, is to present a critical knowledge of the schools of education, with a comparative study of these schools and some contemporary religious philosophical schools. This research tries to criticize Tao’s aims and educational principles, based on the transcendental wisdom of Molla Sadra, to achieve this goal. Using an inferential method, I have first extracted the goals, principles and educational methods of Taoism; and second, I have criticized Taoism and its philosophical foundations based on the transcendental wisdom. The most important educational goal of Taoism, as I have researched, is educating human in harmony with the true tariqa (method), i.e. Tao. Examining these goals and principles on the basis of the transcendental wisdom, I will show that the lack of proper theology and the philosophical gap between ontology and anthropology has made Taoism - as an educational philosophy - incapable of correctly interpreting its goals and principles - such as balance and complete obedience of tariqa - in the first place. Nevertheless, some of the educational teachings of Taoism, such as simplicity, return to nature and balance between physical and mental education, can have a positive messages for education and training.},
keywords = {Taoism, Laozi, Zhuangzi, Taojing, transcendental wisdom, education and training., },
title_fa = {اهداف و اصول تربیتی آیین تائو و نقد آن بر مبنای حکمت متعالیه},
abstract_fa ={یکی از ضروریات رشته های علوم تربیتی و بخصوص فلسفه‌ی تعلیم و تربیت، شناخت انتقادی مکاتب تعلیم و تربیت در پرتو مقایسه‌ی تطبیقی آن با برخی مکاتب فلسفی دینی معاصر است. پژوهش حاضر در راستای این هدف سعی دارد تا بر مبنای آموزه های حکمت متعالیه‌ی صدرالمتألهین، به نقد اهداف و اصول تربیتی آیین تائو بپردازد. برای این مقصود، ابتدا با روش استنتاجی، اهداف، اصول و روش های تربیتی آیین تائو استخراج شده و در وهله‌ی دوم براساس حکمت متعالیه به نقد آنها و مبانی فلسفی تائوئیسم پرداخته شده است. براساس یافته ها، مهم ترین هدف تربیتی آیین تائو، پرورش انسانی هماهنگ با طریقت راستین (تائو) است. بررسی این اهداف و اصول بر مبنای حکمت متعالیه، نشانگر آن است که در وهله‌ی اول فقدان خداشناسی مناسب و گسست فلسفی بین هستی شناسی و انسان شناسی باعث شده است تا تائوئیسم به عنوان یک فلسفه‌ی تربیتی قادر به تفسیر مناسبی از اهداف و اصولی مثل تعادل و تسلیم محض در مقابل طریقت نباشد. با وجود این، برخی از آموزه های تربیتی تائوئیسم، مثل سادگی، بازگشت به طبیعت و تعادل بین تربیت جسمانی و روانی، می تواند پیام های مثبتی برای تعلیم و تربیت باشد.},
keywords_fa = {تعلیم و تربیت ,حکمت متعالیه ,تائودجینگ ,چوانگ‌زه ,لائوزه ,آیین تائو ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/670},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/2_45.pdf}
}