@article {
author = {Geravand , Saeid and Naghdi, Hosein and Soleymani, Mina},
title = {بررسی تطبیقی مراتب حکمت در منظومة فکری شنکره چاریه و عزیزالدین نسفی},
journal = {معرفت ادیان 52، پاییز 1401},
volume = {13},
number = {4},
pages = {59-70},
year  = {2022},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {One of the fundamental issues in the intellectual system of Shankaracharya and Aziz-O-Din Nassfi is the discussion on the levels of wisdom and its surrounding issues. A comparative study of their views shows how much their soluk (mystic journey) and soluki thought, from two spiritual traditions, are similiar. According to Shankaracharya’s system of thought, wisdom is a knowledge that eliminates false belief. In his intellectual system, wisdom has two levels: transcendental and conventional levels. Conventional wisdom is based on the senses, while the transcendental wisdom is the knowledge of "Atman" which does not need intellectual reasoning. According to Hakim Nasafi's intellectual system, wisdom is the presence of knowledge and practice, which is divided into two categories: intuitive and acquired wisdom. Nasafi believes that reaching the position of wisdom is equal to reaching the Divine position. Wisdom does not have a purely theoretical aspect in the conceptual system of the two scholars. Practical wisdom has a higher level compared with theoretical wisdom in both of their systems of thought. They both criticize theoretical wisdom in their mystical reflections and wisdom. One of the differences between the two scholars is that Shankara's division of wisdom is a complete dual division; but intuitive wisdom, according to Nasafi’s thought, has a nature with analogical gradation. This research shows that it is possible - in the intellectual system of both scholars - to reach the highest levels of wisdom through mystical journey, asceticism and striving. },
keywords = {wisdom, transcendental wisdom, conventional wisdom, Aziz-O-Din Nasfi, Shankaracharya., },
title_fa = {بررسی تطبیقی مراتب حکمت در منظومة فکری شنکره چاریه و عزیزالدین نسفی},
abstract_fa ={در منظومه‌ی فکری شنکره چاریه و عزیز الدین نسفی بحث درباره‌ی مراتب حکمت و مسائل پیرامون آن یکی از مسائل بنیادین است که بررسی تطبیقی آن میزان همانندی سلوک و تفکر سلوکی این دو حکیم را در دو سنت معنوی نشان می دهد. حکمت در منظومه‌ی فکری شنکره چاریه عبارت است از  شناختی که باور نادرست را محو می سازد. در منظومه‌ی فکری شنکره، حکمت دو سطح دارد: متعالی و متعارف. حکمت متعارف مبتنی بر حواس است؛ درحالی که حکمت متعالی معرفت به «آتمن» است که نیازی به احتجاج عقلی ندارد. حکمت در منظومه‌ی فکری حکیم نسفی، حضور علم و عمل است که به دو مقوله‌ی شهودی و اکتسابی تقسیم می شود. نسفی بر این باور است که رسیدن به مقام حکمت، رسیدن به مقامی هم شأن جایگاه ربوبی است. حکمت در منظومه‌ی فکری این دو حکیم صرفاً جنبه‌ی بحثی و نظری ندارد. در منظومه‌ی فکری این دو حکیم، حکمت عملی والاتر است از حکمت بحثی و نظری. هر دو حکیم در طریق حکمت و تأملات عرفانی خود به نقد حکمت نظری و بحثی می پردازند. ازجمله اختلاف های این دو حکیم این است که تقسیم بندی شنکره از حکمت تقسیمی کاملاً دوگانه است؛ اما حکمت شهودی (کشفی) در تفکر نسفی از ماهیتی تشکیکی برخوردار است. یافته   های تحقیق نشان می دهد که در منظومه‌ی فکری هر دو حکیم دستیابی به مراتب متعالی حکمت، از راه سلوک عملی و ریاضت و مجاهده امکان پذیر است.},
keywords_fa = {حکمت ,شنکره چاریه ,عزیز‌الدین نسفی ,حکمت متعارف ,حکمت متعالی ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/616},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/4_45.pdf}
}