@article {
author = {Najafi Savad Rudbari , Rezvaneh},
title = {بررسی تطبیقی وحدت وجود از دیدگاه مکتب ودانته در عرفان هندویی با مکتب صدرایی در عرفان اسلامی},
journal = {معرفت ادیان 49، زمستان 1400},
volume = {13},
number = {1},
pages = {49-64},
year  = {2022},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {The unity of existence is one of the complex issues raised in mystical schools. Showing the depth of attention of scholars in the Islamic world, the present paper is a comparative study of the views of the Hindu school and Islamic mysticism. In Hinduism and Islam, three interpretations of the unity of existence have been offered: 1. The universe is a single personal existence and all objects in the universe are considered as its components. Some Islamic theologians have attributed this view to mystics. 2. The universe is a single personal existence, and multiplicities and other objects are nothing more than illusions and mirages. This view is attributed to some Sufis. In both of these interpretations of the unity of existence, some words of the Hindu school are used. 3. The universe is an infinite and endless single personal existence that leaves no room for others, and pluralities are the manifestations of that single personal existence. In this view, the attribution of pluralities to existence is permissible. In the relationship between existence and pluralities, the single personal existence plays the role of a stational conditional mood, and the difference between pluralities, i.e. one plurality is superior to the other, is in analogical gradation. This interpretation is the view held by most Muslim mystics and is also derived from the words of Hindu mysticism.},
keywords = {unity of existence, conditional mood, station, Vedanta., },
title_fa = {بررسی تطبیقی وحدت وجود از دیدگاه مکتب ودانته در عرفان هندویی با مکتب صدرایی در عرفان اسلامی},
abstract_fa ={وحدت وجود از مسائل بغرنجی است که در مکاتب عرفانی مطرح است. این تحقیق درصدد توصیف مقایسه ای دیدگاه مکتب هندویی و عرفان اسلامی برآمده که عمق توجه دانشمندان جهان اسلام را بیان می دارد. در مکتب هندویی و در بین مسلمین سه تفسیر از وحدت وجود ارائه شده است: 1. عالم یک وجود واحد شخصی است که همه‌ی اشیای عالم اجزای آن محسوب می شوند. این نظر را برخی از متکلمین اسلامی به عرفا نسبت داده اند. 2. عالم یک وجود واحد شخصی است و کثرات و اشیای دیگر، موهوم و سرابی بیش نیستند. این نظر به برخی از صوفیه منتسب می باشد. دو تفسیر یادشده از وحدت وجود، از کلمات مکتب هندویی نیز استفاده می شود. 3. عالم یک وجود واحد شخصی بی نهایت و نامحدود است که جایی برای غیر نمی گذارد. کثرات، شئون و ظهورات آن وجود واحد شخصی اند. در این دیدگاه، اتصاف کثرات به وجود، مجاز است. در نسبت وجود به کثرات، وجود واحد شخصی نقش حیثیت تقییدی شأنی را ایفا می کند و اختلاف کثرات ـ که یکی برتر از دیگری می باشد ـ اختلاف تشکیکی است. این تفسیر، نظر اکثر عرفای مسلمان است و از کلمات عرفان هندویی نیز به دست می آید.},
keywords_fa = {ودانته ,وحدت وجود ,شئون ,حیثیت تقییدیه ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/577},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/4_42.pdf}
}