@article {
author = {Ahmadi, Mohammad hasan},
title = {مطالعة تطبیقی روش تفسیر در اسلام و مسیحیت},
journal = {معرفت ادیان 46، بهار 1400},
volume = {12},
number = {2},
pages = {21-34},
year  = {2021},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {Comparative studies of the interpretation of the Holy Quran and the Bible is one of the most important and at the same time neglected issues in the field of the comparative theology. Lack of transparency in many issues that are related to the methods of interpreting of the Quran and the wide range of authorship of commentary books on Islamic heritage on the one hand, and the dominance of hermeneutics and philosophy over biblical interpretation after the Renaissance in the West on the other hand are among the reasons that strengthens the motivation to strive in this kind of comparative study between Islam and Christianity. In examining some indicators, the possibility of this comparison will become clearer. Some of the most important indicators are, interpretive authority, impossibility of generalization at the historical level, trope as a principle and the relationship between the originality and interpretation of the text. The connection between biblical interpretation and philosophical discussions (from Aristotle to Descartes) and the difference between the category of interpretation in Islam and Christianity, due to the relatively absolute and official authority of the Church in interpreting texts, to some extent, has led the result of this comparative study to baselessness. However, the nature of interpretation in the Islamic tradition is more of a form of a civilization media in which religious teachings are reflected.},
keywords = {hermeneutics, Quran, Bible, interpretive method, comparative theology, Quran language., },
title_fa = {مطالعة تطبیقی روش تفسیر در اسلام و مسیحیت},
abstract_fa ={مقایسه‌ی تفسیر قرآن کریم و کتاب مقدس، یکی از مهم ترین موضوعات و درعین حال مغفول، در مطالعات الهیات تطبیقی است. از مقوله‌ی روش نبودن بسیاری از آنچه تحت عنوان روش در تفسیر قرآن مطرح می شود و درعین حال دامنه‌ی گستره‌ی تألیف کتاب تفسیر در میراث اسلامی از یک سو، و غلبه‌ی مباحث هرمنوتیک و فلسفه بر تفسیر کتاب مقدس و هویت یافتگی آن پس از دوره‌ی نوزایی در غرب از سویی دیگر، از جمله زمینه هایی است که انگیزه‌ی تکاپو در این نوع مطالعه‌ی تطبیقی بین اسلام و مسیحیت را قوت می بخشد. در پی جویی از برخی شاخصه ها، امکان این مقایسه، خود را با وضوح بیشتری نشان می دهد. از مهم ترین این موارد، عبارت اند از: «مرجعیت تفسیری»، «عدم امکان تعمیم در سطح تاریخی»، «مجاز به عنوان یک اصل» و «رابطه‌ی بین اصالت و تفسیر متن». ارتباط بین تفسیر کتاب مقدس و مباحث فلسفی (از ارسطو تا دکارت) و تفاوت مقوله‌ی تفسیر در اسلام و مسیحیت، از جهت مرجعیت نسبتاً مطلق و رسمی کلیسا در تفسیر متون، موجب شده است تا نتیجه‌ی این مطالعه‌ی تطبیقی تا حدودی به بی مبنایی این تطبیق سوق داده شود. این در حالی است که ماهیت تفسیر در سنت اسلامی، بیشتر قالبی از یک رسانه‌ی تمدنی است که معارف دینی در ضمن آن انعکاس می یافته است.},
keywords_fa = {قرآن ,زبان قرآن ,کتاب مقدس ,الهیات تطبیقی ,روش تفسیری ,هرمنوتیک ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/549},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/2_39.pdf}
}