@article {
author = {Dayyani , Mohammad ali and Asadpour , Reza and Yousefi, Mohammad Ali},
title = {بررسی مقایسه‌ای «انسان کامل» قونوی و «انسان روحانی» بوناونتوره (بر پایة رساله‌های مرآةالعارفین و سیر نفس به‌سوی خدا)},
journal = {معرفت ادیان 45، زمستان 1399},
volume = {12},
number = {1},
pages = {25-44},
year  = {2021},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {In his views about existential unity, Qūnawī introduces the perfect man as a mirror for truth and the truth as a mirror for the perfect man in his treatise “Mer’at al-Arefin (Mirror of the Mystics)”. On the other hand, in his views about intuitive unity presented in his treatise called “The Journey of the Soul Towards God”, Bonaventure outlines a plan for attaining the status of the spiritual man through peace and the role of man's natural powers in the emergence of God's spiritual contemplation. This research addresses the anthropological and mystical foundations of Qūnawī and Bonaventure based on the above treatises and the examples of the perfect man and the spiritual man in the same treatises. The results of this descriptive-analytical research show that from Qūnawī’s point of view, the human essence is the perfect human being who is the intermediate link between the emergence of a single existence and the ventricle of a single existence, and in this sense, he is a mirror of both; Also, in the thoughts of Bonaventure, a spiritual man is one who, in the course of his mystical conduct, contemplates God through nature, his soul, and the grace of truth, and achieves spiritual peace. Examples of the perfect human being are the Prophet Muhammad and Imam Ali, and examples of the spiritual man Bonaventure are the Messiah, the Apostle Paul and St. Francis.},
keywords = {Qūnawī, Bonaventure, perfect man, Spiritual Man, Mer’at al-Arefin, journey of the soul towards God, mystical anthropology., },
title_fa = {بررسی مقایسه‌ای «انسان کامل» قونوی و «انسان روحانی» بوناونتوره (بر پایة رساله‌های مرآةالعارفین و سیر نفس به‌سوی خدا)},
abstract_fa ={قونوی با نگاهی وحدت  وجودی، در رسالة «مرآةالعارفین»، انسان کامل را به مثابه‌ی آینه ای برای حق و حق را نیز به منزله‌ی آینه ای برای انسان کامل معرفی می کند. بوناونتوره نیز با دیدگاهی وحدت شهودی، در رساله‌ی «سیر نفس به سوی خدا»، طرحی برای نائل.شدن به مقام انسان روحانی از طریق صلح و نقش قوای طبیعی انسان در ظهور تأمل روحانی خداوند ترسیم می کند. پرسش  این است که مبانی انسان شناسی عرفانی قونوی و بوناونتوره بر پایه‌ی رساله های یادشده چیست؟ مصادیق انسان کامل و انسان روحانی در همان رساله ها چه کسانی اند؟ نتیجه‌ی این پژوهش توصیفی تحلیلی این است که از دیدگاه قونوی، عصاره‌ی انسانی، همان انسان کامل است و او حلقه‌ی واسط میان ظهور وجود واحد و بطون وجود واحد است و از همین حیث، آینه‌ی هر دو به شمار می آید؛ و نیز انسان روحانی در اندیشه‌ی بوناونتوره کسی است که در مراتب سلوک عرفانی خود، خداوند را از طریق طبیعت، نفس خویش و لطف حق، به تأمل بنشیند و به صلح روحانی دست یابد. مصادیق انسان کامل قونوی حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم و امام علی علیه السلام و مصادیق انسان روحانی بوناونتوره، حضرت مسیح علیه السلام، پولس رسول و فرانسیس قدیس هستند.},
keywords_fa = {انسان کامل ,انسان‌شناسیِ عرفانی ,سیر نفس به‌سوی خد ,مرآهالعارفین ,انسان روحانی ,بوناونتوره ,قونوی ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/529},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/2_38.pdf}
}