TY  - JOUR
ID  - 5001669
TI  - هنجارشناسیِ هرمنوتیکِ متون مقدّس در بودیسمِ مَهایانَه
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 16
LA  - fa
SN  - 2008-8116
AU  - Mohsen, Sarebannejad
AD  - 
AU  - Zahra, Rezayati
AD  - 
Y1  - 2025
PY  - 2025
VL  - 16
IS  - 4
SP  - EP  - قصد مؤلّف ,هرمنوتیک ,مَهایانَه ,بودیسم ,Author's Intention ,Hermeneutics ,Mahāyāna ,DO  - 10.22034/marefateadyan.2025.5001669
AB  - الگوها و رویکردهایی که مفسّران بودایی برای دست‌یابی به قصد و نیّتِ قطعیِ پیشوای خود به کار گرفته یا ابداع کردند، در این مقاله مورد تحقیق قرار گرفته است. بر خلاف راست‌کیشانِ تِرَوادَه که تلاش برای هرگونه تأویل و تفسیر کلام بودا را مردود می‌دانستند، بوداییانِ مَهایانَه ادبیّاتِ بودایی را به دو دسته تقسیم کردند؛ دستۀ اول، متونی که حامل معنایِ قطعی بودند و دوم، متونی با معانیِ تفسیر پذیر. پرسش اصلی تحقیق، چیستیِ ملاک‌های روش‌شناختی برای وضعِ معیارهایِ تفسیرِ صحیح، و جلوگیری از فروغلتیدنِ مفسّران به ورطۀ تفسیرِ به رأی است. نتایج حاص از پژوهش نشان می‌دهند که از یک سو چارچوبِ نظریِ راهبانِ بودیسم برای تأویلِ متونْ کشفِ «نیّت مؤلّف»، و از سوی دیگر، ملاک صحت تفاسیرِ متأخّرْ، «اجماعِ» بزرگان و اصحاب خرد و نیز تطابق با تفاسیرِ اسلاف دانسته شد. داده‌های پژوهشْ با استفاده از منابع کتابخانه‌ای گـردآوری شده‌ و با روش تحلیلی – تأویلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته‌اند، هدف آن نیز توسعه‌ای است. در ابتدا، دلالت‌های صریحی که برای فهمِ درستِ مواعظِ بودا در کَنُنِ پالی آمده مورد مطالعه قرار گرفته و سپس، به تلاش‌هایِ بزرگانِ مکتب مَهایانَه هم‌چون ناگارجوُنَه و چَنْدَرْکیرتی و پس از آن سونگ خاپا در بودیسم تبتی اشاره خواهد شد.
UR  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/5001669
L1  - ER  -