@article {
author = {Asadi, Mohammad reza},
title = {تحلیل و بررسی منابع مکتوب فقه و شریعت یهودی},
journal = {معرفت ادیان 63 ، تابستان 1404},
volume = {16},
number = {3},
pages = {-},
year  = {2025},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {10.22034/marefateadyan.2025.5001528},
abstract = {"Religions with Sharia" determine the limits, powers, and duties of believers in the form of a set of laws. Jurisprudence is a science responsible for identifying and expressing these laws, and the sources of jurisprudence are a group of texts, documents, and references that are used to extract, compile, and interpret these laws. Since behaviors in a religious community are regulated based on them and believers consider themselves obligated to observe the rulings derived from them, the sources of jurisprudence play a fundamental role in determining the frameworks and regulations of religious behaviors. Now, considering that Judaism is a religion with a broad Sharia and has defined numerous frameworks in broad areas of Jewish life, we must see what the jurisprudential sources of this religion are and what status and prestige each of them has? The following article answers this question using a descriptive-analytical method and, by examining the written sources of Jewish jurisprudence, concludes that the Bible is the main source of Jewish law, the Talmud is the second source after the Bible, the Baraitas are supplementary sources, and the commentaries and canons are interpretative and operational sources of Jewish jurisprudence, which, in this way, have a level of religious validity and, together, help to deduce Jewish rulings.},
keywords = {Jewish jurisprudence, Jewish law, Jewish rulings, sources of jurisprudence, written sources, },
title_fa = {تحلیل و بررسی منابع مکتوب فقه و شریعت یهودی},
abstract_fa ={«ادیانِ دارای شریعت» حدود، اختیارات و تکالیف دینداران را در قالب مجموعه¬ای از قوانین تعیین می-کنند. فقه دانشی متکفل شناسایی و بیان این قوانین است و منابع فقه دسته¬ای از متون، اسناد و مآخذی هستند که برای استخراج، تدوین و تفسیر این قوانین از آنها استفاده می‌شود. ازآنجاکه رفتارها در جامعه دینی بر اساس آنها تنظیم می¬شود و دینداران خود را ملزم به رعایت احکام برآمده از آنها می¬دانند، منابع فقه نقشی اساسی در تعیین چارچوب‌ها و ضوابط رفتارهای مذهبی دارند. اکنون با توجه به اینکه یهودیت دینی دارای شریعتی گسترده بوده و چارچوب¬هایی فراوان در حوزه¬های وسیعی از زندگی یهودیان مشخص کرده، باید دید منابع فقهی این دین چه بوده و هر یک از چه جایگاه و اعتباری برخوردار هستند؟ مقاله پیش‌رو با روش توصیفی-تحلیلی به این پرسش پاسخ داده و با بررسی منابع مکتوب فقه یهودی، نتیجه می¬گیرد کتاب¬مقدس منبع اصلی شریعت یهودی، تلمود دومین منبع پس از کتاب مقدس، باریتاها منابع تکمیلی، و شروح و قانون‌نامه‌ها منابع تفسیری و عملیاتی فقه یهود هستند که به همین ترتیب از سطح اعتبار دینی برخوردار بوده و در کنار یکدیگر، به استنباط احکام یهودی کمک می‌کنند. },
keywords_fa = {فقه یهودی ,شریعت یهود ,احکام یهودی ,منابع فقه ,منابع مکتوب ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/5001528},
eprint = {}
}