TY  - JOUR
ID  - 425
TI  - بررسی اخلاق عرفانی سلبی از نگاه مولوی و لائوتسه
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 16
LA  - fa
SN  - 2008-8116
AU  - Soosan, Rafiee Rad
AD  - دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت‌الله آملی
AU  - Mohammad Ali, Yousefi
AD  - استادیار - گروه ادیان و عرفان تطبیقی، دانشگاه آزاد واحد آیت‌الله آملی
AU  - Reza, Asadpour 
AD  - استادیار - گروه معارف اسلامی دانشگاه آزاد واحد قائمشهر
Y1  - 2019
PY  - 2019
VL  - 10
IS  - 3
SP  - 63EP  - 82تهذیب نفس، سکوت، ریاضت، سلوک عرفانی، نظام اخلاقی. ,DO  - 
AB  - اخلاق عرفانی سلبی مهم ترین بخش اندیشه های مولوی و لائوتسه به شمار می رود. این دو عارف، پیروان خود را به جنبه‌ی سلبی اخلاق و رعایت مؤلفه های آن نیز دعوت می کنند. از نگاه مولوی و لائوتسه، با تهذیب نفس و ریشه کن سازی انانیّت و ترک رذایل، راه برای تخلّق به اخلاق الهی و کسب فضایل فراهم تر می گردد. سؤال این است که اخلاق عرفانی سلبی به چه معنا و بر چه مؤلفه هایی استوار است؟ وجوه شباهت و تفاوت میان اخلاق سلبی عرفانی مولوی و لائوتسه چیست؟ این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی و تطبیقی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، به بررسی مفهوم اخلاق سلبی عرفانی و مؤلفه های آن و تطبیق میان آرای مولوی و لائوتسه از این منظر می پردازد. این پژوهش نشان می دهد که میان این دو اندیشه وجوه تشابه و تمایز وجود دارد؛ چنان که هر دو در نظام اخلاقی و تنزیهی شان بر دو عنصر «سکوت و نیستی» و «ریاضت و کف نفس» به عنوان دو امر زمینه ساز ورود به سلوک عرفانی خویش تأکید کردند؛ اما به رغم شباهت های ظاهری، اساس تهذیب و ریاضت از نگاه مولوی بر مبنای عشق فطری و جبلّی انسان به خدا استوار است و در این مسیر، از پشتوان  متابعت از شریعت و بهره گیری از عقل نیز برخوردار است.
UR  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/425
L1  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/4_32.pdf
ER  -