@article {
author = {, Mustafa},
title = {ثنوی‌گری در آیین گنوسی و نقد آن},
journal = {معرفت ادیان 4، پاییز 1389},
volume = {1},
number = {4},
pages = {57-82},
year  = {2010},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {The present paper introduces a brief account of the dualism of Gnosticism. Gnosticism is a kind of esoteric gnosis and cognition through which, according to gnostics, man can free himself from both physical  world and evil, and attain the spiritual world and good. Gnostics believe in dualism; they differentiate between three exalted real God and the God who has created this physical world. According to the followers of Gnosticism, the physical world is evil and corrupt and it has been created by a selfish and ignorant god. Christian Gnostics believe that the God of Jews, "Jehovah", is the creator of the physical world, and they think that the religious law of Torah is consistent with the will of this God. Since matter is evil, man's body is evil, too. Man's body must be weakened through certain practice and seclusion, and his soul which belongs to spiritual and transcendental world must be strengthened. The Soul is a gift from a good God and it must gain intuitive knowledge towards its main origin in order to be free from the physical world. However, since it gets stuck in this physical world, it forgets its origin. The good and transcendental God has sent his son, Jesus Christ, to help him remember the good God and his original position. 
Christian gnostics' beliefs on the reality of Jesus Christ, the physical world, its creator, and about the religious law of Torah have gone astray. Therefore, the orthodox Church considered gnostic beliefs to be dangerous and innovatory, and they anathematized these beliefs in the second century A.D. },
keywords = {Gnosticism, dualism, transcendental God, creator, creator of evil, salvation, Jesus Christ, },
title_fa = {ثنوی‌گری در آیین گنوسی و نقد آن},
abstract_fa ={این مقاله به اجمال به بیان ثنوی گریِ آیین گنوسی می پردازد. گنوسیس نوعی معرفت و شناخت باطنی است که به ادعای ایشان، از طریق آن می توان از جهان مادی و شرّ نجات یافت و به عالم معنوی و خیر نایل آمد. آیین گنوسی به ثنویت اعتقاد دارد و خدای واقعی و متعالی را از خدای خالق این جهان متفاوت می داند. به اعتقاد گنوسی ها، جهان مادی، جهانی شرّ و فاسد و مخلوق خدای خودخواه ونادان است. گنوسی های مسیحی، خدای یهود «یهوه» را خالق این دنیای مادی می دانند و شریعت تورات را نیز مطابق خواست این خدا می دانند. از آنجا که ماده شرّ است، جسم و بدن انسان نیز شرّ می باشد. باید با ریاضت و عزلت گزینی آن را ضعیف و به تقویت روح که از عالم بالا و معنوی است، پرداخت. روح از خدای خیر است و باید به منشأ اصلی خود، معرفت شهودی پیدا کند تا بتواند از عالم مادی نجات یابد؛ اما از آنجا که در این جهان گرفتار آمده، منشا خود را فراموش کرده است. خدای خیر و متعالی برای نجات روح انسان، فرزند خود عیسی مسیح را به یاری اش فرستاد تا او را به یاد خدای خیر و جایگاه اصلی اش بیندازد.
اعتقاد گنوسی های مسیحی، درباره حقیقت عیسی مسیح و جهان مادی و خالق آن و نیز درباره شریعت یهود به بیراهه رفته است. از این رو، کلیسای راست کیش مسیحی، اعتقادات گنوسیسی را خطرناک و بدعت آمیز دانست و در قرن دوم میلادی، رأی به تکفیر آنها صادر کرد.},
keywords_fa = {نجات ,گنوسیس ,ثنویت ,خدای متعالی ,خالق ,صانع شر ,عیسی مسیح. ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/37},
eprint = {}
}