@article {
author = {Alikhani, Esmaeeil},
title = {از مسیح شبان تا پاپ حاکم و از پاپ حاکم تا پاپ معلم اخلاق},
journal = {معرفت ادیان 33، زمستان 1396},
volume = {9},
number = {1},
pages = {41-57},
year  = {2018},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {Although Christianity did not have the ability to play a theoretical and practical role in politics and social activities until the fourth century, it -for some purposes - entered the social arena and took part in government activity. This brought about undesirable effects to Christian societies, which ended in the exclusion of the church from social life. This paper studies the causes and factors behind this sudden rise and exclusion. It seems that this end is ascribed to the fact that Christianity lacks political and social foundations. All prophets (as) took measures to establish a government when they found that the conditions were favorable, but no such conditions were prevailing in the time of Christ (as). The system which rests on two aspects - worldly and spiritual – in Christian theology, the similar example which is contained in Augustine's book "The City of God" and Aquinas' belief that a distinction should be drawn between political affairs, salvation and happiness all support this claim. Thus, although Christians entered the social and political arenas in theory and action, they returned to the standing point. They got themselves into a corner in the church and played the role of teachers of ethics because their entrance was accidental.},
keywords = {Christ, Christ the shepherd, Christianity, politics, social life., },
title_fa = {از مسیح شبان تا پاپ حاکم و از پاپ حاکم تا پاپ معلم اخلاق},
abstract_fa ={مسیحیت، هرچند تا قرن چهارم امکان حضور نظری و عملی در سیاست و اجتماع را نداشت، اما بر اثر عواملی وارد عرصه‌ی اجتماع و حاکمیت شد و این حاکمیت تجربه‌ی ناخوشایندی برای جوامع مسیحی به بار آورد. در نهایت، موجب طرد کلیسا از اجتماع شد. این نوشتار، به بررسی علل و عوامل حضور ناگهانی و این طرد ناخوشایند می پردازد. به نظر می رسد، علت اصلی این امر ناشی از عدم برخورداری مسیحیت از بنیان های نظری سیاسی ـ اجتماعی است. هرچند همه‌ی پیامبران، در صورت وجود زمینه، برای حکومت گام برمی داشتند، اما چنین زمینه ای برای حضرت عیسی علیه السلام به وجود نیامد. نظام دوگانه‌ی  دنیوی و اخروی موجود در الهیات مسیحیت، نظیر آنچه در کتاب شهر خدای آگوستین شاهدیم و این رویکرد آکوئیناس، که باید میان دو حوزه‌ی تدبیر امور سیاسی و رستگاری و سعادت اخروی تمایز نهاد، شاهدی بر این مدعاست. بنابراین، هرچند مسیحیان،  علاوه بر ورود به اجتماع و سیاست، به نظریه پردازی سیاسی نیز پرداختند، اما ازآنجا که این ورود، به صورت عارضی و ناگهانی رخ داد و نیز از آن سوءاستفاده کردند، به همان اصل خود، یعنی کنج کلیسا و معلم صرف اخلاق بودن بازگشتند.},
keywords_fa = {مسیحیت ,پاپ ,سیاست ,اجتماع ,مسیح ,مسیح شبان ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/339},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/3_26.pdf}
}