TY  - JOUR
ID  - 327
TI  - بررسی تطبیقی واژگان قرآنی و اوستایی درباره ساحت غیرمادی انسان
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 16
LA  - fa
SN  - 2008-8116
AU  - Seyyed Mohammad, Hajati Shuroki 
AD  - دکتری - ادیان و عرفان، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
AU  - Sayed Ali, Hassani Amoli 
AD  - دانشیار - گروه ادیان و عرفان، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
Y1  - 2017
PY  - 2017
VL  - 8
IS  - 4
SP  - 7EP  - 22روح، نفس، قلب، فروشي، اوروان، دئنا، بئوذ. ,DO  - 
AB  - دین زرتشت مانند اسلام، به دو ساحتی بودن انسان باور داشته، معتقد است: انسان علاوه بر ساحت جسمانی و بدن ظاهری، که قابل مشاهده است، دارای ساحت غیرمادی است. این پژوهش به توصیف و بررسی تطبیقی واژگان قرآنی و اوستایی درباره بُعد غیرمادی انسان می پردازد. در قرآن، از پنج واژه «روح»، «نفس»، «قلب»، «فؤاد» و «صدر» یاد شده است که اشاره به بعد مجرد انسانی دارند. در اوستا نیز پنج واژه «اَهو»، «دَئِنا»، «بَئوذَ»، «اوروان» و «فرَوَشی» واژگانی هستند که به ساحت غیرمادی انسان دلالت دارند. این مقاله با روش توصیفی ـ تطبیقی و با تأکید بر قرآن و اوستا به ویژه گاهان زرتشت، نخست به توصیف این واژگان پرداخته، شباهت ها و تفاوت های این واژگان را برجسته کرده، سپس، تحلیلی نو در این زمینه ارائه می کند. افزون بر شباهت هایی که میان واژگان قرآنی و اوستایی وجود دارد، تفاوت های اساسی نیز به چشم می خورد، از مهم ترین آنها، می توان به تبیین و تحلیل عقلی صحیح از واژگان قرآنی و فقدان تحلیل محتوایی صحیح از تعدد واژگان اوستایی و منافات آن با بداهت عقلی درباره‌ی وحدت حقیقی انسان اشاره کرد.
UR  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/327
L1  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/1_21.pdf
ER  -