@article {
author = {Hajati Shuroki , Seyyed Mohammad and Hassani Amoli , Sayed Ali},
title = {بررسی تطبیقی واژگان قرآنی و اوستایی درباره ساحت غیرمادی انسان},
journal = {معرفت ادیان 32، پاییز 1396},
volume = {8},
number = {4},
pages = {7-22},
year  = {2017},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {Like Islam, Zoroastrian religion considers that man has two dimensions and that in addition to his corporal and apparent body, which is visible, he has an immaterial dimension. This study examines what the Qur'an and Avesta say about man’s immaterial aspect and makes a comparison between the two. In the Qur'an, five words are used to refer to the immaterial dimension of man:”ruh”,”nafs”,”qalb”,”fu’ad” and “sadr”. In Avesta also five words are used to refer to the immaterial nature of human beings: "ahou", "da’ena", "ba’uz", "oravan" and "farawshi". Using a comparative- descriptive method and emphasizing on the Quran and Avesta, especially the Gathas of Zarathushtra, the present paper first reviews these words, highlights the similarities and differences between them, and then makes a new analysis in this regard. In addition to the similarities between the Qur'anic words and Avestan words, there are significant differences as well, the most important of which is that we find correct explanation and objective analysis in the Qur'anic words and lack of proper content analysis in many Avestan vocabulary and its contradiction with the objective evidence about the real unity of man.},
keywords = {spirit, soul, Heart, Farawshi, Oravan, Da’ena, Ba’uz., },
title_fa = {بررسی تطبیقی واژگان قرآنی و اوستایی درباره ساحت غیرمادی انسان},
abstract_fa ={دین زرتشت مانند اسلام، به دو ساحتی بودن انسان باور داشته، معتقد است: انسان علاوه بر ساحت جسمانی و بدن ظاهری، که قابل مشاهده است، دارای ساحت غیرمادی است. این پژوهش به توصیف و بررسی تطبیقی واژگان قرآنی و اوستایی درباره بُعد غیرمادی انسان می پردازد. در قرآن، از پنج واژه «روح»، «نفس»، «قلب»، «فؤاد» و «صدر» یاد شده است که اشاره به بعد مجرد انسانی دارند. در اوستا نیز پنج واژه «اَهو»، «دَئِنا»، «بَئوذَ»، «اوروان» و «فرَوَشی» واژگانی هستند که به ساحت غیرمادی انسان دلالت دارند. این مقاله با روش توصیفی ـ تطبیقی و با تأکید بر قرآن و اوستا به ویژه گاهان زرتشت، نخست به توصیف این واژگان پرداخته، شباهت ها و تفاوت های این واژگان را برجسته کرده، سپس، تحلیلی نو در این زمینه ارائه می کند. افزون بر شباهت هایی که میان واژگان قرآنی و اوستایی وجود دارد، تفاوت های اساسی نیز به چشم می خورد، از مهم ترین آنها، می توان به تبیین و تحلیل عقلی صحیح از واژگان قرآنی و فقدان تحلیل محتوایی صحیح از تعدد واژگان اوستایی و منافات آن با بداهت عقلی درباره‌ی وحدت حقیقی انسان اشاره کرد.},
keywords_fa = {روح، نفس، قلب، فروشي، اوروان، دئنا، بئوذ. ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/327},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/1_21.pdf}
}