TY  - JOUR
ID  - 297
TI  - بررسی رابطه تجربه‌گرایی و الهیات مسیحی در قرون وسطای متأخر
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 16
LA  - fa
SN  - 2008-8116
AU  - Javad, GHOLIPOOR
AD  - دکتری - کلام اسلامی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)
AU  - Yousof, Daneshwar
AD  - استادیار - گروه فلسفة دین و کلام، موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
Y1  - 2017
PY  - 2017
VL  - 8
IS  - 1
SP  - 65EP  - 86تجربه‌گرايي، الهيات مسيحي، قرون وسطاي متأخر، كليات، مابعدالطبيعه ارسطويي، قضيه تحليلي و تركيبي. ,DO  - 
AB  - باور رایج این است که آنچه علم جدید را از سایر حوزه های معرفت بشری متمایز می سازد، همان روش تجربی است. این باور به خودی خود، این گونه به اذهان تداعی می شود که تجربه گرایی، به مثابه یک روش همزاد علم جدید است و در دوره‌ی انقلاب علمی پدیدار گشته است. اما بررسی های تاریخی نشان می دهد که تجربه گرایی، نه در بحبوحه ظهور علم جدید در انقلاب علمی، بلکه در منازعات الهیاتی قرون وسطای متأخر متولد شد. این نکته، برای روشن کردن رابطه‌ی علم و دین حائز اهمیت است. شواهد حاکی از این است که متألهان مسیحی، با انگیزه های الهیاتی، مسائلی را مطرح کردند که بستر مناسبی را برای پیدایش تجربه گرایی به وجود آورد. این مقاله، با روش توصیفی- تحلیلی، عوامل پیدایش تجربه گرایی را در قرون وسطای متأخر و در میان متألهان مسیحی مورد بررسی قرار می دهد. یافته ها حاکی از این است که در این عصر، سه عامل مهم، که با انگیزه های الهیاتی همراه بودند، در به وجود آمدن تجربه گرایی مؤثر واقع شدند: نقد کلیات، نقد مابعدالطبیعه ارسطویی و تفکیک میان قضایای تحلیلی و ترکیبی. همچنین این تحلیل، رابطه تجربه گرایی و الهیات مسیحی در قرون وسطای متأخر را روشن می کند.
UR  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/297
L1  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/4_22.pdf
ER  -