TY  - JOUR
ID  - 264
TI  - تحلیلی بر پارادایم لوتر در باب انسان شناسی؛ در تعارض با پارادایم رسمی کلیسا
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 16
LA  - fa
SN  - 2008-8116
AU  - Mahdi, Ghasemi
AD  - دانشجوی دکتری
AU  - Ghorban, Elmi 
AD  - دانشیار - دانشگاه تهران
Y1  - 2016
PY  - 2016
VL  - 7
IS  - 2
SP  - 53EP  - 68آموزه فیض ,انسان شناسی ,انسان شناسی دینی ,پارادایم دینی ,مارتین لوتر ,آمرزیدگی ,DO  - 
AB  - با ظهور اومانیسم و نهضت اصلاح دینی، آگاهی جدیدی دربارۀ فردیت انسان به وجود آمد و نحوۀ ارتباط انسان با خدا و آمرزیدگی، کانون توجه الهیات لوتر قرار گرفت. لوتر با درک اوضاع جدید، پارادایمی نو در باب انسان، آزادی اراده، و نوع رابطۀ او با خدا و ایمان وضع کرد. پیش تر خدا در تلقی کلیسای قرون وسطایی، موجودی دور از دسترس بشر و هستی بود، اما وی با رد واسطگی کلیسا در همه‌ی شئون، به خدایی در دسترس انسان اشاره کرد که مجال گفت وگوی مستقیم دارد. تحول مفهومی لوتر در باب آمرزیدگی بر این اصل مبتنی بود که خداوند، انسان را گویی آمرزیده است و جایگاه آمرزیدگی خدا در خارج از وجود شخص گناهکار قرار دارد. بنابراین، آمرزیدگی، اکتسابی و نه اعطایی است. این پارادایم جدید، مخالف دیدگاه رایج آگوستینی در قرون وسطا مبنی بر جایگاه عدالت در درون انسان بود که راه ورود کلیسا برای هدایت انسان را باز می کرد. اما جوهرۀ پارادایم لوتر در باب انسان ، آزادی او در برابر انسانِ اسیر کلیسا و شریعت بود. لذا بندگی آزادمنشانۀ انسان فقط در سایۀ اراده ای آزاد میسور است.
UR  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/264
L1  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/4_19.pdf
ER  -