@article {
author = {Kermani, Alireza},
title = {تحلیل و بررسی عناصر عرفانی کتاب مقدس},
journal = {معرفت ادیان 23، تابستان 1394},
volume = {6},
number = {3},
pages = {129-147},
year  = {2015},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {Abstracts
The Bible is one of the sources of Christian mysticism. In the Old Testament, the direct meeting and conversation with God, realization of miracles and, generally, God’s contribution to the human history have been the concern of Christian gnostics since early Christianity. According to the New Testament and Synoptic Gospels, the goal of human’s spiritual journey is reaching the angelic world, and this goal is achieved by means of self-denial and adherence to Jesus Christ. In John’s Gospel, the position of Jesus Christ is clearly highlighted as the path to perfection. In this Gospel, Jesus, Logos is prior to the creation of all creations and is the medium of creation, and human perfection is unattainable without being like him and uniting with him. According to this Gospel, unity with Jesus can be achieved through worship and observance of religious laws. Saint Paul holds that strengthening the position of Jesus Christ, which was given special attention by some mystics who came after him, contributes to the real life of man with regard to union with Jesus. According to him, even observance of religious injunctions and divine law is considered ineffective, and this does not conform with the clear teachings of the Christ.
},
keywords = {Christian mysticism, the Bible, Jesus Christ, The Kingdom of heaven., },
title_fa = {تحلیل و بررسی عناصر عرفانی کتاب مقدس},
abstract_fa ={یکی از منابع عرفان مسیحی کتاب مقدس است. در عهد قدیم، مواجهه‌ی مستقیم و هم صحبتی با خدا، تحقق معجزات و به طورکلی مشارکت خداوند در تاریخ بشریت، مورد توجه عارفان مسیحی از صدر اول مسیحیت بوده است. در عهد جدید و در اناجیل همنوا، هدف سیر انسان وصول به ملکوت ترسیم شده و راه رسیدن به این هدف، در انکار نفس و تبعیت از عیسی علیه السلام  دانسته شده است. در انجیل یوحنا جایگاه عیسی علیه السلام  به عنوان طریق کمال برجسته تر بیان شده است. در این انجیل، عیسی علیه السلام  کلمه‌ی خدا، مقدم بر خلقت همه مخلوقات و واسطه‌ی در آفرینش است و وصول به کمال انسان ها نیز جز از تشبه و اتحاد با او میسر نیست. در این انجیل، راه وصول به عیسی عبادت و رعایت احکام بیان شده است. اما پولس، با تقویت جایگاه عیسی مسیح، که بسیار مورد توجه برخی عارفان بعد از وی واقع شد، حیات حقیقی انسان را در ارتباط و اتحاد با عیسی معرفی می کند. در این مسیر، برخلاف تعالیم روشن عیسی علیه السلام ، حتی رعایت احکام و شریعت هم بی اثر شمرده می شود.},
keywords_fa = {عرفان مسیحی ,کتاب مقدس ,عیسی مسیح ,ملکوت آسمان ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/236},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/7_8.pdf}
}