@article {
author = {Jafari, Abolghasem and Alimardi, Mohammad mahdi and , },
title = {زن در هستی شناسی زرتشتی؛ محبوب یا منفور؟},
journal = {معرفت ادیان 21، زمستان 1393},
volume = {6},
number = {1},
pages = {105-122},
year  = {2015},
publisher = {Imam Khomeini Educational and Research Institute},
issn = {2008-8116},
eissn = {2980-809X},
doi = {},
abstract = {Abstract
In Zoroastrianism, which considers this world as a place where good creatures of Ormazd are subject to the Devil’s attacks, women’s identity and existence enjoy special status. On one hand, Mazda has created woman with a pure and, like man she has free will and is responsible for what she does. On the other hand, because woman has some feminine characteristics, is physically vulnerable and is subject to the Devil’s attack; whenever has a the period she has to be apart from the other members of family and observe strict rules. This special view about woman, that is, considering her as a vulnerable creature and man as the best creature of Ormazd to the extent that some texts consider her as a parasite and inferior to man and procreation as the only reason of her creation. Using a descriptive-analysis method, and referring to ancient  Avesta and Pahlavi sources and to the Zoroastrian scientific works of pioneer researchers, this library-based study first presents an overview of the ontology of Zoroastrianism and then investigates the different views about the status of women in Zoroastrian dual creation. In conclusion, there are two views about women in the texts and tradition of Zoroastrianism: positive and negative The positive view is found in the texts and ancient literature of Zoroastrianism and the negative view is found in Pahlavi tradition and texts, that is, the recent texts related to the Sasanian period. The dissociation of Zoroastrianism from its founder and the influence of significant deviant thought on the religious literature of this religion made Zoroastrian priests develop about women and the negative view of Gnostics and manichaeanism should be taken in to consideration, too. 
},
keywords = {woman, Jehi, Ayokzan, Satarzan, Khodsarzan, Khovaydude, Spandarmaz, Sishoy., },
title_fa = {زن در هستی شناسی زرتشتی؛ محبوب یا منفور؟},
abstract_fa ={در کیش زرتشت، که جهان کنونی را از منظر دوگانه انگار خویش، محل تازش اهریمن به آفریده های نیک اهورامزدا می داند، هویت و هستی زن جایگاه ویژه ای دارد. زن از یک سو، مزداآفریده و دارای سرشتی پاک دانسته می شود که همانند مرد دارای اختیار و مسئول اعمال خویش است. از سوی دیگر، به دلیل برخی نشانه های زنانه، از نظر جسمانی آسیب پذیر و محل تازش اهریمن است؛ هر ماه باید دوران دشتان خود را به دور از خانواده و با احکامی سخت بگذراند. این نگاه خاص به زن، به عنوان موجودی آسیب پذیر، در مقابل مرد که بهترین آفریده‌ی اهورامزدا است، تا بدانجا پیش می رود که در برخی متون، او را موجودی طفیلی و ثانوی جنس مذکر دانسته و دلیل آفرینش او را تنها به زادن مرد محدود کرده اند. این نوشتار که به روش توصیفی ـ تحلیلی و بهره گیری از منابع اولیه اوستایی و پهلوی و نیز از آثار علمی محققان پیشتاز مطالعات زرتشتی، به روش اسنادی تدوین شده است، ابتدا اشاره ای اجمالی به هستی شناسی آیین زرتشت کرده، سپس، دیدگاه های گوناگون در پیرامون جایگاه زن در آفرینش دوگانه انگار(ثنوی) زرتشتی مورد بررسی قرار می دهد. حاصل اینکه دو نگاه مثبت نگر و منفی نگر در مورد زن در متون و سنت آیین زرتشت وجود دارد که اولی، در متون و ادبیات نخستین آیین زرتشت و دومی، به مرور زمان در سنت و متون پهلوی، که متونی متأخر و مربوط به دوره‌ی ساسانیان می باشد، دیده می شود. با فاصله گرفتن آیین زرتشت از بنیانگذار آن و نفوذ انحرافات اساسی در ادبیات دینی این آیین، دیدگاه موبدان نسبت به زن نیز به افراط گراییده و نگاه منفی مذاهب گنوسی، مانویت و مانویت در این نگرش خود را نمایان کرده است.},
keywords_fa = {زن، جهی ,ایوکزن ,سترزن ,خودسرزن ,خویدوده ,اسپندارمذ ,سی شوی ,},
url = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/212},
eprint = {https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/6_14.pdf}
}