TY  - JOUR
ID  - 192
TI  - همدردی در آیین بودایی و فلسفه شوپنهاور
JO  - مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)
JA  - 16
LA  - fa
SN  - 2008-8116
AU  - Ali, 
AD  - دانشیار - دکترا فلسفه تطبیقی، تخصص فلسفه علم
AU  - Fatemeh, 
AD  - دانشجوی کارشناسی ارشد - ادیان و عرفان تطبیقی فردوسی مشهد
AU  - Mahdi, hasanzadeh
AD  - دانشجوی دکتری - موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی)ره)
Y1  - 2014
PY  - 2014
VL  - 5
IS  - 3
SP  - 137EP  - 151آیین بودا ,همدردی (کرونا) ,مهایانه ,ترواده ,شوپنهاور ,DO  - 
AB  - «همدردی» (کرونا)، یکی از آموزه هایی است که اهمیت آن در دو جریان اصلی آیین بودا (ترواده و مهایانه)، به یک میزان نیست. همدردی سومین مقام از مقامات چهارگانه معنوی است که در ترواده، تنها مقامی برای ارهت و در مهایانه، علاوه بر ویژگی اصلی بودیستوه، منجر به نجات نیز می گردد. برای آرتور شوپنهاور (1788-1860)، آموزۀ ودایی «تو همانی»، همان وحدت متافیزیکی است که همواره از آن سخن می گفت. وی همین آموزه را زیربنای اصل همدردی می داند. او  زیربنای رنج را مایا دانسته و معتقد است زدودن مایا از طریق درک حقیقت هستی، یعنی درک همان آموزه تو همانی، منجر به تحقق آموزۀ «نه- خود» و فرادانش حقیقی می گردد. رهایی از سنساره نیز زمانی اتفاق می افتد که آموزۀ «نه- خود» عملی گردد؛ یعنی کرونا و پس از آن، نیروانه محقق می گردد. این سیر در آیین بودای مهایانه بسیار پررنگ است. درواقع، همدردی مشخصۀ اصلی آیین بودای مهایانه است که هدف نهایی بودیستوه است. نجات یا رستگاری، چیزی است که فلسفۀ شوپنهاور آن را به سختی ممکن می داند و از این جهت، فلسفۀ وی به آیین بودای ترواده نزدیک می شود.
UR  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/node/192
L1  - https://marefateadyan.nashriyat.ir/sites/marefateadyan.nashriyat.ir/files/article-files/7_4.pdf
ER  -