سيدحامد عليزاده موسوي

سيدحامد عليزاده موسوي / دكتري مطالعات تطبيقي اديان، دانشگاه اديان و مذاهب    hamed.moosavi2@gmail.com
دريافت: 03/07/1398 ـ پذيرش: 28/11/1398
چکیده
قرآن مشتمل بر آموزه‌های اخلاقی فراوانی است. این آموزه‌های اخلاقی، مسلمانان را به رفتار اخلاقی با دیگران ملزم کرده یا از رفتار غیراخلاقی برحذر داشته است. الزامات اخلاقی قرآن، گاه مربوط به گروهی خاص همچون مؤمنان و مسلمانان است و گاه مربوط به مردم به‌صورت عام است. در این مقاله، سعی بر آن است که با بررسی این الزامات اخلاقی و رجوع به تفاسیر شیعی، محدودة این الزامات و دایرة مردم و دیگران، در جایی که به رفتار اخلاقی با مردم و دیگران دستور داده شده است، مشخص گردد و به این پرسش پاسخ داده شود که آیا آموزه‌های اخلاقی اسلام عام‌گرايند و ناهمکیش را نیز شامل می‌شوند یا خاص‌گرايند؟ از جمله آیاتی که مفسران در ذیل آن به بررسی این پرسش پرداخته‌اند، آیة 83 سورة بقره است که این مقاله با تأکید بر این آیه، به بررسی دیدگاه مفسران پرداخته است.
کلیدواژه‌ها: رفتار اخلاقی، ناهمکیش، آموزه‌های اخلاقی، قرآن، تفاسیر شیعی.