مسیحیت

سال سيزدهم، شماره سوم، پياپي 51، تابستان 1401، ص25-46

نوع مقاله: پژوهشي

مرضيه‌سادات شجاعي/ كارشناس ارشد پژوهش هنر مؤسسه آموزش عالي هنر شيراز    m.shodjaee@gmail.com
* مجيدرضا مقني‌پور / استاديار گروه هنر دانشگاه شيراز     moghanipour@shirazu.ac.ir
دريافت: 13/06/1400 ـ پذيرش: 03/12/1400

سال دوازدهم، شماره چهارم، پياپي 48، پاييز 1400، ص89-101
 

نوع مقاله: پژوهشي
سيد محمدرضا ميريوسفي / دانشجوي دكتري اديان و عرفان، مؤسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(قدس‌سره)    basehosyen@yahoo.com
دريافت: 1399/9/1 ـ پذيرش: 1400/1/20

* مرضيه وحداني / كارشناسي ارشد تفسير و علوم قرآن، دانشكده تربيت مدرس مشهد    m.vahdani067@gmail.com
محسن ديمه‌كار گراب / دانشيار دانشگاه علوم و معارف قرآن كريم، دانشكده تربيت مدرس قرآن مشهد    Mdeymekar@gmail.com
دريافت: 13/03/1398 ـ پذيرش: 14/07/1398
چکیده
انجیل توماس از جمله کشفیات نجع حمادی و مبتنی بر عقاید گنوسی ـ مسیحی است و پژوهشگران تحقیقات بسیاری را در زمینه‌های تاریخی و مذهبی پیرامون این کشفیات و مخصوصاً عقاید گنوسی که حاکم بر بیشتر این متون است، انجام داده‌اند؛ که می‌توان گفت در این راستا به‌دنبال کشف یک مسئله بوده‌اند و آن اینکه گنوس به حقیقت نزدیک است یا مسیحیت؟ در این مقاله نیز یکی از متون نجع حمادی (انجیل توماس) و عقاید موجود در آن (گنوسی ـ مسیحی) مورد نقد و بررسی تطبیقی با قرآن کریم قرار گرفته است که می‌توان گفت طبق این بررسی تطبیقی، بیش از نیمی از گفتارهای منسوب به حضرت عیسی در این انجیل ساختگی و مخالف با آموزه‌های اسلامی است و این ادعا را که ۱۱۴ گفتار موجود، منسوب به آن حضرت است، به‌نوعی مردود می‌شمارد. البته بخشی از گفتارها دارای تطابق ظاهری با آموزه‌های اسلامی است؛ اما لازم به ذکر است كه همین بخش‌های مشترک نیز بر اساس بررسی انجام‌شده، با روش و نگرش اسلامی در تقابل است.
كلیدواژه‌ها: قرآن کریم، اناجیل غیر رسمی، عیسی، گنوس، مسیحیت.
 

سال دوازدهم، شماره چهارم، پياپي 48، پاييز 1400، ص103-116
 

نوع مقاله: پژوهشي
روشنک آذري / استاديار گروه زبان و ادبيات فارسي، دانشگاه فرهنگيان    azariroshanak@gmail.com
دريافت: 1398/4/24 ـ پذيرش: 1398/9/19

 سال سيزدهم، شماره اول، پياپي 49، زمستان 1400، ص23-32
 

نوع مقاله: پژوهشي
* صديقه رحيمي‌ثابت/ دانشجوي دکتري کلام اماميه، دانشگاه قرآن و حديث     sisirs212@gmail.com
احمد کريمي/ استاديار گروه کلام، دانشگاه قرآن و حديث
دريافت: 26/05/1399 ـ پذيرش: 27/09/1399
چکیده

زهرا خشک‌جان / استاديار گروه علوم سياسي، دانشگاه شهيد باهنر کرمان    z.khoshkjan@uk.ac.ir
دريافت: 07/02/1397 ـ پذيرش: 30/06/1397
چکیده
این مقال درصدد است، علاوه بر واکاوی مفهوم رنج، به رابطة بین رنج و رهایی (رستگاری) در الهیات مسیحی بپردازد. تمرکز نویسنده بر سه طیف از رنج است که نه‌تنها از هم گسسته و غیرمرتبط نیستند، بلکه در ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر نیز به سر می‌برند: رنج مسیح به‌عنوان انسانی برگزیده و حتی خارق‌العاده؛ رنج انسان (معمولی) و رنج خدا.
سئوال دربارة چرایی و چگونگی تحقق رنج است و توجه به یک رویکرد تئولوژیک در الهیات مسیحیت؛ خدایی که رنج می‌کشد. پاسخ الهیات مدرن مسیحی به این سئوال که آیا خداوند (با همة قدرت و قهاریتش) می‌تواند دچار رنج شود، مثبت است و البته مي‌کوشد به پارادوکس قادر و مطلق بودن خدای یگانه (که در عین حال پدر است) و رنج کشیدنش، با طرح مفاهیمی چون تجسم، کنوسیس (Kenosis) خدای عشق و رهایی، پاسخ دهد. البته این پاسخ، شرحی توأمان است بر چرایی رنج مسیح، و البته وجه کنوتیکی و غیرفیزیکی رنج او. از این‌رو وجه کنوتیکی رنج پدر و پسر، نشان از عمق رنجی داوطلبانه، آگاهانه و عامدانه، برای رستگاری بشر دارد؛ هرچند پدر این رنج را از همان ابتدای خلقت و با حلول روح خود در بنی‌آدم به جان خریده است. روایت چرایی و چگونگی وقوع این رنج ـ که در الهیات مسیحی، رنج قدسی و الهی (sacred and divine suffering)  نام گرفته ـ با بهره‌گیری از رویکردهای متألهان متأخر مسیحیت (کاتولیک) انجام شده است که برخی از آنها مانند یورگن مولتمان، مفهوم رنج قدسی را تا بعد پراکتیکال الهیات امید و رهایی‌بخش (liberation theology) تداوم داده‌اند.
کلیدواژه‌ها: رنج قدسی، مسیحیت، هبوط (Fall)، کنوسیس، تجسم (Incarnation)، تثلیث (Trinity).
 

سال نهم، شماره اول، پياپي 33، زمستان 1396

آزاده عباسي / استاديار دانشگاه علوم قرآن و حديث شهر ري (پرديس تهران)                                            Abbasi.a@qhu.ac.ir

دريافت: 15/06/1396 ـ پذيرش: 29/11/1396